𝙻𝚂1: 𝙸'𝙼 𝙼𝙰𝚁𝚁𝙸𝙴𝙳 𝚃𝙾 𝙼𝚈 𝚃𝙴𝙰𝙲𝙷𝙴𝚁 [𝙱𝚇𝙱] (𝚖𝚙𝚛𝚎𝚐)

12

☯︎𝚂𝙴𝙰𝙽 𝙳𝙰𝙽𝙸𝙴𝙻☯︎

"so, dumating na pala si Flux?" balita ni Drake na kinataas ng kilay ko kailan kaya dumating ang gagong yun? namiss ko rin sya hah. Ilang taon rin kaming hindi nagkita.

"nasaan sya? pwede bang samahan nyo ako para makita sya?" napatango sila at agad ding umiling. Para silang timang na may nakitang multo? multo! napatingin naman ako sa kanila bago ibaling sa tinitignan, what the fvdge mura ko sa isipan dahil sa nakikita. Why so sudden?

"Sean base sa tingin nya I think kailangan narin naming umuwi. Byeeee!" at walang sabi sabing umalis sila. Napaka gago talaga at napaka laking epal nang taong nasa harapan ko.

"ano nanaman bang masamang spirito ang nagdala sayo rito?" taas kilay kong tanong at naupo sa bench na nakahilera.

"sinundan ko lang ang tinitibok ng puso ko at napadpad rito" para akong masusuka sa kacornihan nya.

"ano namang kinalaman kojan? bakit mo ako nilapitan?" tanong ko sa pangalawang pagkakataon. Gusto kona kasing umuwi, lintik may naalala ako.

"huy gago! pagsabihan mo si Lewis na hanggat maaari makipag-ayos na sa kapatid ko kung hindi ako mismo ang maglalayo kay Ellijah" pag banta ko, iiwan kona dapat sya pero nahuli nya ang kamay ko.

"ops! noted pero pwede bang lets have a dinner date first?"

"ANO? AYOKO! HINDI PWEDE" napatakip naman sya sa tenga, edi sorry napalakas e.

"sa ayaw at sa gusto mo" tatanong tanong pa sapilitan rin naman akong hihilahin, pasalamat sya matangkad sya saakin ng ilang dangkal at kung hindi ko lang alam na black belter sya naku! pinatulan kona.

"huy gago saan mo ba ako dadalhin?" pagwawala ko. Gusto ko nalang talaga syang suntukin. Bwisit!

"kung hindi ka pa titigil sa motel talaga kita dadalhin" kinilabutan naman ako sa narinig. How dare him na bantaan ako? arghh! ayoko! ayokong mawalan ng virginity at kung sa kanya? hwag nalang.

Tumahimik nalang ako at pinag masdan ang tanawin sa labas, nice view. Past 6 narin kaya medyo madilim na ang paligid.

"napaka ganda mo talaga Daniel" hano daw? nang iinis ba sya?

"for pete sake Ashes. Im handsome, gwapo ako hindi maganda tandaan mo yan" ramdam ko namang umuusok na ang ilong ko sa galit.

"cute. Why so adorable Daniel?" hindi ko alam kung dahil sa galit kaya ramdam ko ang init at pamumula ng mga pisnge ko. Parang na hit ako sa sinabi nya.

"hmmm! your blushing babe" hindi ko namalayang nasuntok ko pala sya sa braso kaya napadaing, napalakas atah ako.

"kung ano ano kasing sinasabi mo" iwas kong sagot. Nakaka-inis medyo naguilty tuloy ako slight lang naman.

"don't think about it babe. Sanay na ako sa mga pananakit mo" ang lalim parang nalulunod ako sa guilty, bakit ba kasi kailangan pa nyang ipilit ang sarili saakin?

"Ashes look around you. Maraming nagkakandarapang mga magagandang babae bakit hindi mo ibaling sa kanila yang nararamdaman mo saakin kung meron nga ba" kahit hindi sya naka harap kita ko kung paano malungkot ang mga mata nya, kasalanan koba? kasalanan ko bang wala akong nararamdaman sa kanya? wala nga ba? sa araw araw na pambwibwisit nya saakin parang nasasanay narin akong palagi syang nakabuntot at nang-iinis. Aaminin ko minsan masaya akong nakakasama sya pero ayokong ipahalata baka umasa. Naguguluhan narin ako! hindi ito pwede.

"yeah! tama ka. Don't worry hindi na kita kukuliting muli, salamat" nag takha naman ako, salamat saan?

"for what?"

"dahil pinag bigyan mong mahalin kita kahit pinagtatabuyan mo ako" alam kong pilit lang ang pinakawalan nyang ngiti at kita ko ang lungkot sa mga mata nya. No I can't parang naiiyak ako sa nakikita, hindi ko alam parang sumakit ang damdamin ko.

"mabuti naman" sagot ko at pilit ring ngumiti. Parang may gusto akong sabihin pero hindi ko masabi, ang tanong ano yun?

"but for the last time. Pwede bang ituloy natin ang dinner?" suhestyon nya.

"oo naman. Were here na tsaka gutom narin ako" pinark muna nya ang sasakyan bago kami lumabas. Restaurant nga pala nila itong pinuntahan namin and this is only for high class dahil thousands talaga ang bayad ng bawat pagkain.

Ginaya naman nya ako papasok "good evening mga sir. May I take your order?" pinaubaya ko kay Ashes ang pag-oorder, hindi naman ako mapili sa pagkain.

"wait a minute sir" minute daw minutes dapat, 15min pa nga bago nila iseserve ang order e.

I take a sip on my manggo shake bago sya sulyapan, nakatitig pala saakin pero umiwas nung mahalata nyang nakatingin ako sa kanya.

"bakit?" inosente kong tanong.

"nothing. Just want to stare you before leaving this place" ibig sabihin aalis sya?

"aalis ka ng bansa? dahil ba saakin?" bakit kailangan pa nyang umalis? shiya self mabuti na nga yun para iwas gulo.

"yuph and its not about you" tipid nyang sagot bago ibaling sa server ang paningin. So hindi dahil saakin pero anong dahilan? bakit biglaan naman ata? ano namang pake-alam mo dun Sean? hindi ba yun naman ang gusto mo ang umalis sya? ang lumayo sya sayo? pero bakit nasasaktan ako? damn!

"hey Daniel I thought your hungry but why you don't eat them, don't you like it?" napa ahh naman ako. Natulala pala ako dahil sa pag-iisip nun.

"ah no. I like it, masarap kaya mga pagkain dito" sagot ko at tipid na ngumiti bago simulang kumain.

Nakakainis! tangina naman kasi e bakit nakakaramdam ako ng ganito? fvck it!

"kailan ka aalis?" kung gulat sya mas gulat naman ako dahil sa tinanong.

"why? are you going to miss me?" tanong nya na may ngisi sa kanyang labi.

"ASA! gusto ko lang malaman, syempre para hayahay na ako" napa ngiti naman ito.

"yeah I know it. So halika na, hahatid na kita sa inyo" tawag nya at napatayo kaya tumayo narin ako, baka kasi iwanan nya ako.

➪𝙽𝙰𝙺𝙰𝙺𝙰 𝙴𝚆𝙰𝙽. 𝙰𝙽𝙶 𝙱𝙾𝚁𝙸𝙽𝙶 𝚃𝙷𝙸𝚂 𝙿𝙻𝙾𝚃, 𝙰𝚈𝚂!! 𝙿𝙰𝙶 𝙿𝙰𝚂𝙴𝙽𝚂𝚈𝙰𝙷𝙰𝙽 𝙽𝚈𝙾 𝙽𝙰 𝙼𝙶𝙰 𝙰𝙽𝙰𝙺 𝙺𝙾. 𝚆𝙰𝙻𝙰 𝚁𝙸𝙽 𝙰𝙺𝙾 𝚂𝙰 𝚆𝙸𝚂𝚈𝙾 𝙲𝙷𝙾𝚄𝚁 𝚆𝙰𝙻𝙰 𝚃𝙰𝙻𝙰𝙶𝙰𝙽𝙶 𝙼𝙰𝙶 𝙿𝙾𝙼𝙿 𝚂𝙰𝙰𝙺𝙸𝙽𝙶 𝙽𝙾𝚃 𝚂𝙾 𝙸𝙽𝚃𝙴𝙻𝙻𝙸𝙶𝙴𝙽𝚃 𝙱𝚁𝙰𝙸𝙽 𝙷𝙰𝙷𝙰𝙷𝙰𝙷𝙰!!!