Zawgyi
ဒီေန႔ ေ႐ွာင္က်န္႔ နဲ႔ ဝမ္ရိေပၚ တို႔ရဲ႕
မဂၤလာလက္ထက္ပြဲေန႔...
မဂၤလာ ပြဲထဲမွာ သတို႔သား
ႏွစ္ေယာက္ၿပီးရင္ က်ိဳးခ်န္ ကေတာ့
အေပ်ာ္ဆုံး ေပါ့...
ဘသူသိမွာလဲ တိတ္တဆိတ္
မ်က္ရည္က်ေနခဲ့တဲ့ ေကာင္ေလး
တေယာက္လဲ ႐ွိတယ္ဆိုတာကိုေလ...
အားလံုး မဂၤလာပြဲပီးေတာ့
ကိုယ့္အိမ္ကိုသာ ျပန္လာခဲ့ၾကသည္...
က်ိဳးခ်န္ အိမ္ျပန္ပီး မိမိခ်စ္ရသူရဲ႕
တိုက္ခန္းမွာ သူမသိေအာင္တက္ထားတဲ့
CCTV မွ ခ်စ္ရသူရဲ႕ လုပ္ေဆာင္မူ႔
တစ္ခုျခင္းစီကို လိုက္ၾကည့္ေနသည္...💻
သူ..သူငိုေနတယ္ ဟုတ္သားပဲ
သူက ေ႐ွာင္က်န္႔ ကို တဖက္သက္ခ်စ္ေနတာပဲ
ဒီလိုေန႔မိ်ဳးမွာသူ ဝမ္းနည္းတာ က
ျဖစ္သင့္ပါတယ္...
ဟိုက္ခြမ္း ပါးျပင္ေပၚက မ်က္ရည္တို႔ကို
လက္ျဖင့္ခက္ၾကမ္းၾကမ္း သုတ္လိုက္ပီး
မီးဖိုခန္းဖက္ကို သြားလိုက္သည္...
ဓားအေသး တေခ်ာင္းကို ယူပီး
သူ႔ရဲ႕ လက္ေကာက္ဝတ္ထက္
ပိုင္းျဖတ္လိုက္သည္...
လက္မွထြက္လာေသာ
ေသြးစတို႔ကိုၾကည့္ရင္းသူက
ျပံဳးေနေသးသည္...
*ခမ်ားက ေသခ်င္ေပမဲ့ က်ေနာ္
ခမ်ားကို ေသခြင့္မေပးႏိုင္ဘူး
ကိုကို *
"မျဖစ္ဘူး "!!!
"မျဖစ္ဘူး "!!!
က်ိဳးခ်န္ အိမ္မွ မျဖစ္ဘူး ဆိုေသာ
စကားတစ္ခြန္းကိုသာ ေအာ္ရင္း
ဟိုက္ခြမ္း ရဲ႕ တိုက္ခန္း႐ွိရာစီသို႔
အျမန္ ကားနဲ႔ သြားေနမိေတာ့သည္...
တိုက္ခန္းေရာက္ေတာ့
ေ႐ွာင္က်န္႔ ရဲ႕ ေမြးေန႔ကို password
ထဲ႐ိုက္ထည့္ရင္း မ်က္ရည္က အလိုလို
က်လာျပန္ပီ...
*သူ႔က ေ႐ွာင္က်န္႔ ကို အက္ေလာက္ထိ
ခ်စ္တာ *
တံခါးပြင့္သြားတာနဲ႔ က်ိဳးခ်န္
မီးဖိုခန္းဖက္ကို အျမန္ေျပးသြားလိုက္ပီး
ေသြးအိုင္ထဲမွာလဲေနတဲ့ ဟိုက္ခြမ္း ကို
ဖက္ထားလိုက္သည္...
"မေသရဘူး မေသရဘူး
ဘာလို႔ အခုလိုလုပ္ရတာလဲ"
"က်ိဳးခ်န္ "
YOU ARE READING
🌠Try 🌠
FanfictionZawgyi/unicode ဟိုက္ခြမ္း /က်ိဳးခ်န္ /ရိေပၚ/ေ႐ွာင္က်န္႔ /က်ိရန္ /ေဟာက္ရႊမ္း ဟိုက်ခွမ်း /ကျိုးချန် /ရိပေါ်/ရှောင်ကျန့် /ကျိရန် /ဟောက်ရွှမ်း အခု ငါမင္းကို ဘယ္မွ ထြက္သြားးခြင့္မျပဳေတာ့ဘူး အခု ငါမင်းကို ဘယ်မှ ထွက်သွားးခွင့်မပြုတော့ဘူး
