Wrong Girl

[5] Start of the Game

AYATO's POV

Another regular day. Yeah, that day where they put me into confusion and that fart thing was done. In the end, the three of them didn't return. Tinext nila si Kou na may kailangan silang gawin. Emergency daw.

Ah! Bumalik pala si Reinsler after an hour, binalikan nya ako. Ang sweet nya no? Para lang kaming magjowa sa ginawa nya. Bakla ata si Reinsler, nafall na sa akin. Ano ba 'yan? Ang daming alam. Hindi din agad umalis 'yung members nila, hinintay din nila si Reinsler. Alam kasi nilang babalik ang unggoy na 'yun. Pano? Tinext nya din.

Nung tinanong namin kung anong nangyari, he shrugged before answering.

"Don't worry. Everything's fine. He's with her. Just... Something came up. I just came back to pick you up. Kawawa ka naman," tapos tumawa sya.

"Is it about that again?," nag-aalalang tanong ni Tamayo.

"Huh? Well, kinda. But, no need to worry. Those two can handle everything on their own. I'm sure if something happen, Shiki won't leave her alone. He won't stay quiet. Not anymore,"

"And, why are you here? You play rather a very important in their lives. I'm sure she doesn't want to be seperated from you either. Go back there,"

Reinsler smiled before answering, "I wouldn't to be seperated with her either. You know that. She's my life. Unfortunately, I forced her to let me go back here because I left Ayato," and that's that.

What does Reinsler meant when he said, she is his life? There's no point thinking about it. Better ask for some answer before I completely became insane her.

After nun, umalis na din kami. Gumawa kami ng assignment ni Reinsler sa bahay nila. Oo, sa kanila. Kaaway ko pa din kasi si ate nun kaya akong umuwi agad.

Merong kapatid si Reinsler na mas bata sa kanya. Amber Lyrica Hibiki. Babae din. Sakit sa ulo kaya ang mga babae, hindi malaman ng mga lalaki ang gusto nila. Daming gusto, daming ayaw, pag anjan na mag-iinarte, pag wala mag-eemote. Ewan ko ba. So, ayun nga, pumunta kami kina Reinsler para sa gumawa ng assignments kasi wala kaming magawa.

Medyo nakaramdam ako ng sama ng pakiramdam kaya umuwi na din ako. Nagbati kami ni ate kasi inalagaan nya ako.

At ngayon, okay na naman ako. Maaga akong pumasok kasi naglakad lang ako.

"What the?! What's your problem?," rinig kong sigaw ng isang babae. Alam kong babae syempre dahil sa boses.

"Ever since you came in this school, Reinsler has his eyes stuck on you! May fiancee ka na, manlalandi ka pa? Oo, maganda ka pero may limit ang kalandian ha? Tigil tigil din minsan! Gwapo na fiancee mo, pero hindi ka pa kontento? Gusto mo dalawa para pinag-aawayan ka? Grabe naman ang kapal ng mukha mo! Bago ka pa lang dito!," sagot nung kaaway nya.

Bago? I can only think of person. Her.

"Naiintindihan mo ba ako? Ayy, oo nga pala. Japanese ka, english at Japanese language lang alam mo. Bobo! Asa Pilipinas ka! Lumugar ka! Tanga! Magtagalog ka. Mag-aral ka kasi hindi kami mag-a-adjust para sa'yo, bruha!," dagdag nya.

"Okay, you are going too far, don't you think? Hindi nagtatagalog?! Sinong bruha?! Baka gusto mong..." Bigla nyang putol sa sinasabi nya. Yung halimaw ang nagsabi nyan, "I mean, sorry. Hindi naman kami ni Reinsler. Friend ko lang sya. Ano ka ba? I'm more than contented with my fiancee. Hindi ko sya aagawin. Pero hindi ko sya ipapamigay. Saka, nag-aaral ako ng tagalog para hindi kayo 'yung mag-adjust. Ako na nga nang-invade ng Pilipinas, kayo pa na ang kailangang mag-adjust? Nakakahiya naman. Sorry," napatulala ako pati 'yung kaaway nya. Nakangiti nyang sabi 'yan! Ugh. Creepy.