Hary ve Semih isimsizle adsızın yanlarına geçti. Bakalım ölmüşler miydi. Yoksa panzehir işe yaramış mıydı? İkiside dört gözle onlara bakıyordu. Ve birden uyandılar. Tabiki de konuşmayı bilmiyorlardı. Onlara hemen bir takviye hapı verdi Semih, o anda ağızlarından sözcükler dökülmeye başladı. Evet Semih başarmıştı. Safinazlar konuşabiliyordu. Fakat onlara bulmaları gereken bir ad vardı. Hary ,Semih'e dönerek:
- Onlara Safinaz diyelim.
- ne alaka Hary.
- margeret istemişti.
- maregereti önemsemediğini sanıyordum.
- önemsemiyorum.
- eeee
- sadece tek isteği olsun bari .
- peki tamam.
Çocukların adı Safinaz olmuştu. İkiside şaşkındı. Çocuklar aralarında konuşuyorlardı. Hary ve Semih'ten biraz korkmuşlardı. Şaşkınlıkla etrafı izliyorlardı ve birden Hary geldi. Onlara yaklaştı ve konuşmaya başladı.
- merhaba çocuklar. Sizin adınız Safinazlar. Burada yaşayacaksınız. Dört yıl uyudunuz. Biz sizin amcalarınızız.
Turuncu saçlı olan konuştu:
- anlıyorum bayım. Fakat burada ne kadar kalacağız.
- baya kalacaksınız. Hadi size makarna yaptık. Mutfağa gelin ve yemeğe başlayın.
Sarı saçlı olan kardeşine yaklaştı ve fısıldadı:
- bu adamın kafada biraz var. Ama yapacak bir şey yok. Sadece parka gitmek isteyebiliriz.
- haklısın tadesimm .
İkiside mutfağa gitti. Makarna çok lezzetliydi. Çok da acıkmışlardı. Yanındaki portakal suyuda çok güzel uyum sağlamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küçük Yaşta
Mystery / Thriller- buraya gitmek zorunda mı Hary - evet zorunda Margeret - bunları hak etmiyor ki. O sadece bir bebek! - biliyorum Margeret. - öyleyse neden onu benden alıyorsun Hary? - bu gerekiyor - ne gerekiyor kızın yetimhene köşelerinde çürümesi mi? - yo hayır...
