Önceleri alışmak zor geliyordu, yaşanmışlıklar çıkmıyordu kafamdan. Onca anı, onca olay bir türlü yakamı bırakmıyordu. Sonraları zaman girdi araya, önce bir rüzgar esti kısa saçlarım uzadı, daha sonra bütün acılar güçlendirdi küçük bedenimi. Anladım ki büyüyordu bu küçük kalp.
Kalbim büyüdükçe bende büyüyordum ve geçmişe çizgimi çekmeye çalışıyordum, lakin o çizgi hep siliniyordu kalbimden. Zamanla çok şey değişirken, bir çok şeyde kaybolmuştu. Birileri gelirken birileri gidiyordu ve bu küçük kalp artık yorulmuştu, pes etmek üzereydi. Taki...
*
Susmak, güzel bir eylem. Konuşmamak, istediğini duymak. Düşüncelerini dışarıya vurmamak hep içinde yaşatmak, bazen o kadar müthiş bir olay ki susmak. İşte diyorsun kendine yine sustum, yine birinci benim. Ama öyle bir olay geliyor ki sonra susmaktan nefret ediyorsun, keşke diyorsun keşke bu gün konuşsam.
İşte öyle bir olay geldi başıma keşke dedim kendime keşke konuşsan bu sefer. Susmasan bu sefer kalmasan arafta...
