Bu Benim Hayatım

Bölüm 3

O günün üzerinden 3 ay geçmiş ve yaz tatiline girmiştik, annemler Türkiyeden dönmüştü ve onlarla barışmıştık.Betülü çok özlüyordum, onunla sadece telefonla görüşebiliyordum.

Ve sonunda 27 Temmuza girmiştik, ve ben 11 yaşıma basmıştım, doğum günümdü o gün ve benim içimde çok güzel bir his vardı.

Bu günlerde babamın işleri çok iyidi, bana yeni telefon almıştı o gün ve çok mutlu olmuştum, heyecandan ölecektim.

Doğum günüme Betülü ve ailesini çağırmıştık ve ben yeni telefonumla onunla görüşüyordum ve geliceklerini duyunca çok sevinmiştim, içimde bir heyecan vardı çünkü Mert, Betülün abisi olduğu için onun da geleceğini umuyordum.

Babam süpriz olarak bizi tatile, Santa Monicaya götürmüştü ve Betüllerde oraya gelecekti, derken bir tane siyah araba yaklaştı kalacağımız otele doğru ve içinden Betül çıkmıştı yan kapı açılmıştı sonra ve Mertin çıkmasını bekliyordum ve sarı saçlarını gördüğümde anlamıştım Mert olduğunu, içimde kelebekler uçuşuyordu.Betül bana koşarak geliyordu bende koşuyordum ve birbirimize sım sıkı sarılmıştık, çok özlemiştim onu, ve tabiki Merti.

Betüller odalarına yerleştikten sonra yemeğe gitmiştik, otelin birinci katına, ama Mert gelmemişti ve çok üzülmüştüm, acaba benden nefret mi ediyordu?
Yemeğimi bitirip, Betüle odadan bişey alıcam deyip yukarı çıktım.Betüllerle odalarımız yan yanaydı ve benimde Merti görme şansım vardı.Odalarının önündeydim ve kapı aralıktı içerde Mert uyuyordu ve bende onu izliyordum, ve ona daha çok ilgi duyuyordum.

Bizim odanın kapısını açıp odaya girmiştim ve ceketimi alıp çıkarken, tam kapıyı açtım , önüme Mert çıktı ve ben "Çüş!" diye bağırmıştım utanarak o da özür dilemişti ve onun sesini duyunca kalbim çok hızlı bir şekilde çarpıyordu,ben heyecandan önemli değil diyip hemen gitmiştim oradan.
O günü telefonuma kaydetmiştim " Mertle ilk konuşmamız" diye ve o günü hatırladıkça mutlu oluyordum.

O güzel gün bitmişti ve artık eve gitme zamanı gelmişti hepimiz evlerimize dağılıyorduk.Ben Betüle görüşürüz dedikten sonra arabaya binmiştim, abim arabada kitap okuyordu, ve ben abim çakmadan hemen Merte bakmıştım, o da bana bakıyordu ve bir an nedensizce gülümsedim.

Arabada Merti düşünüyordum, annem "Melis" diye seslenmişti ama ben dalıp gitmiştim, annem ismimi tekrar söylemişti ben tekrar duymamıştım ve babam çok sesli bir şekilde " MELIS!! Anneni duymuyor musun?" diye bağırdı, bende " Baba niye bağırıyorsun?" dedim, daha sonra annem elime poğaça verdi, meğer onun için bu kadar bağırıyorlarmış.

Eve gelmiştik, bavulları boşaltıp oturmuştuk ve herkes eline kitap almıştı, ben hariç tabiiki, ve bende telefonumda yeni şeyler keşf etmeye çalışıyordum.Bir anda mesaj geldi ve #Bilinmeyen yazıyordu, mesajı açtığımda "Selam ben Orçun, beni hatırladınmı?" yazıyordu, bende hatırlayamadım yazmıştım ama ondan cevap gelmemişti.Çok merak etmiştim kim olduğunu,acaba abimin arkadaşlarından falan mıydı?