Abby's POV
Malapit na kami sa bahay.
Salamat naman. Na'awa na ko kay Junhong eh, karga karga nya ko mula sa school hanggang dito.
"Aiish.Ang aga ata ni Hyung ngayon?" ano daw? nagsalita ba si Junhong? O.O First time. XD
"Ah eh.Oo nga." yan nalang yung tanging nasabi ko. Nasa state of shock pa eeh. XD Speechless
"We're home." sabi ni Junhong pagkapasok na pagkapasok namin sa bahay.
"Oh? Anong nangyari jan ki Abby?" As expected, magtatanong si Yongguk oppa. "Ayos ka lang ba Abby?"
"Nabangga lang sya nung mga tabachoy na naghahabulan kanina. Kaya yan, she sprained her ankle." sabi ni Junhong habang dahan dahan akong binababa dun sa sofa. "Punta lang ako dun sa taas, magbibihis lang ako tapos kakargahin ulit kita papunta dun sa kwarto mo."
Tumango lang ako at umalis na sya.
"Ayos ka lang ba?"
"OO naman oppa, mabuti nalang at nandun si Junhong."
"Mabuti naman at nagkasundo na kayo." Ohw.Nagkasundo?Magkasundo na kami? Hindi na ba talaga mainit ang ulo nung lalakeng yun saken? O baka naman, naaawa lang sya sakin. :3
"Halika na? Dalhin na kita dun sa kwarto mo nang makapagbihis ka na." Oh! Ang bilis naman nyang magbihis.
"Aaa. Ehh. Oh cge." Tapos yun binuhat nya na naman ako. :3
Naglakad na sya papunta sa hagdan at naglakad na papunta sa taas.
Aiiissh. Nao'awkward ako eeeh. Parang kelan lang, binubulyawan nya ako, sinusungitan pero ngayon. . .bigla nalang syang naging mabait sakin.
*creeeeeeeeeeeeeeeeeeeek* ingay nung pinto ng kwarto ko nang buksan ni Junhong.
"Oh ayan.Magpahinga ka muna dyan sa kama mo." sabi nya sakin. "Nasan ba yung bihisan mo? Ako na ang kukuha."
"Ah Wag na. Ako nalang."
"Sigurado ka?"
"Oo.Kaya ko naman eh."
"Talaga?" paninigurado nya ulit.
"Oo nga." Kulit eeh. Kung hindi lang talaga masakit ang paa ko baka kanina ko pa sya nasipa. =.=
"Ahh cge." at dali-dali na syang lumabas ng kwarto ko.
Dahan dahan ko namang ibinaba yung paa ko at dahan dahan ring ilinapag sa sahig.
BINABASA MO ANG
Status: Simply Complicated
RandomOnIt's pretty simple, I like you. You like me. I love you. You love me. But, why does this have to be so COMPLICATED? Reminds me of Confucius, "Life is really simple, but we insist on making it complicated." and so is LOVE.