im inlove with my bestfriend

Chapter 40: stupid red.

Red's POV

Patingin tingin na ako but i can't find kim anywhere. Just where on earth did she go?

I searched again until i found her . Pupuntahan ko na sana siya pero nakita ko siyang may kasamang lalaki.

Maybe kaibigan niya but my eyes widened when she sat on the boy's lap.

"God. Why?" I secretly asked myself. I shook my head malay mo naman mag dahilan.

Lumakad ako palapit sa kanila and eavesdropped, alam kong masama pero si kim ang pinaguusapan kaya gagawin ko.

"Hi van, are you single now?" Tanong nung lalaki akala ko sasabihin ni kim na boyfriend niya parin ako, at tama nga ako pero..

"No i have a boyfriend but.. It's okay we can flirt with each other. Di naman ako seryoso sa kanya eh"

When i heard that i heard a loud 'bang' on my chest.

Ganito pala?
Ganito pala pag broken hearted ka? Hindi mo alam kung san nanggagaling yung sakit.
Parang pinipiga yung puso mo, parang nilagyan ng vics yung mata mo.

Parang gusto ko nalang maglaho at magpanggap na hindi ko narinig yun.

Ang gay ko! Pero pwede naman diba? Pwede naman kaming umiyak?

Hindi porket lalaki kami, hindi na kami nasasaktan. Oo kadalasang mga lalaki ang nanloloko pero may mga katulad ko parin na seryoso kung magmahal.

Ang gay, dapat hindi ako umiiyak. Dapat malakas ako. Diba dapat ganito ang scene ng babae? Para sa babae ang scene na ganito eh. Bakit ganon? Bakit ako!?

"Dong cry stephen" as i muttered that word parang tangang nagunahan pa yung luha kong malaglag sa mata ko. Agh sabinh wag umiyak!

Frustrated kong tiningnan si kim na kinikiss yung lalaki. Fck, gusto ko siyang hilahin at sabihing 'mine!' Pero ayaw gumalaw ng paa ko. Para akong naestatwa.

Pinahid ko ang luha ko at dahan dahang humakbang palapit sa kanila pero nagulat ako ng magsalita yung lalaki.

"Mahal mo ba siya?" Seryosong tanong niya. Napahinto ako, gusto kong marinig ang sagot niya. Gusto kong malaman kung mahal niya ba talaga ako.

Matagal nagisip si kim. Kinakabahan ako. Parang gustong lumabas ng puso ko.
Please say yes. Kahit konting pagmamahal lang okay na ako.

"No. I dont love him."

Ouch. Parang maging trigger yun para magunahan nanaman yung luha ko. Hindi ako makagalaw.

Nagulat nalang ako ng may humila sa akin no more like kumaladkad sa akin paalis sa bangungot na yun.

Kung sino man siya nagpapasalamat ako sa kanya.

Nagpahila lang ako sakanya kahit saan. Nung naramdaman kong tumigil kami dahan dahan akong tumingala para malaman kung sino ba ang anghel na nanghila sa akin sa masakit na tanawing iyon.

Nung makita ko siya napangiti ako ng mapait.

"Sam" i muttered then broke into tears.

-------exoexoexoexo------

(A/N: oh yeah~ sorry na. Ngayon lang 👌.. Medyo naging busy eh. Kakatapos pa lang ng swimming class, oh yeah nangitim ako *sigh*
Love lots. Di ko alam kung kelan next ud)