වෙණ නද [ Historical ] °CoMpLeTeD°

5 කොටස

වෛශ්‍ය අංගනයේ අඳුරු මාර්ගය ඔස්සෙ තරුණයා සුවර්ණ පැවසු රහස් කුටිය වෙත පානගමින් සිටියේය .

ඔහු වර්ණවත් සේද සළු පැළද සිටි අතර රිදියෙන් තැණු අභරණ පැළද සිටියේය .

කුවීර නගරයේ තරුණියන් වසඟ කල හැඩි දැඩි සිරුරක් හා කෙලිලොල් දෑසක් ද සුන්දර සිනහවකට ද හිමිකම් කී ඔහු කුවීර නගරයේ මහාමාත්‍ය තුමාගේ පුතුවන් වූ ' සුනර්ඝ 'කුමරුන් විය.

ඔහුගේ පුළුල් උර මතීන් සම් පටියෙන් ගැට ගැසු තරමක විශාල මල්ලක්ද  විය.
බරැති අඩි තබමින් පැමිණි ඔහු අඳුරු මග කෙලවර පිහිටි කුටියේ ද්වාරය අසළ නැවතී මොහොතකට දෑස් වසා ගත්තේය.

කුටිය තුළින් හමනා සුවඳ ධූමයේ සුගන්ධය ඔහුගේ නාස්පුඩු හරහා ගතත් සිතත් සුවපත් කරලීය .

දෑස් විවර කළ ඔහු කුටියේ ද්වාරයට තෙවරක් සෙමින් තට්ටු කළේය .
මද වේලාවකින් කුටිය තුළින් අඩි ශබ්දයක් ශ්‍රවණය විය.

කුටියේ ද්වාර විවර වනවාත් සමග  ඔහුගේ දෑස ඉදිරියේ මිහිපිට දෙව් රුවක් බදු තරුණයෙක් විය.

' මෙතරම් සොදුරු තර්ණයන් සිටීද ...?' ඔහූ තමාගෙන්ම පැන නැගීය.
අඳුන් ගැල්වූ  නීලකාල වර්ණයන් මුසු දෑසින් ඔහු දෙස බලා සිටි ඒ තරූණයා තම තඹර පෙති වන් දෙතොල් සොලවා හඩ නැගීය.

" පැමිණෙන්න කුමරුනි..."
හේ ආරාධනා කරලීය.

.

.

.

.

.

හායි හායි

සොරි සුට්ටක් පරක්කු උනාට ...
පොඩි පස්න ටිකක් තීබ්බා..

ස්කෝලෙ වැඩත් කරන්න තිබ්බා ...
ඒකයි පරක්කු උනෙ..

කමෙන්ට් කරන්න ...

Angel.