Celebrity Fantasy: Cristine Reyes

Part 2

"U...UHM..." sagot niya na pangiti, parang nahihiya rin, "di ko nga pala nakuha ang name mo, kanina..."

"Vic, or Vince Garbo. You may call me Vic..." sagot ko. Nahiya tuloy ako sa babaeng kanina ko pa kausap, na ang pantasya kong si Christine Reyes pala.

"Thanks, Vic, so ikaw ang savior ko sa trip na 'to ha, pleease... help me find a place," lambing ni Christine.

"Sure naman, lalo nang ikaw, ang screen crush ko pala ang gina-guide ko. Hahaha!" kapal-mukhang sambit ko.

"Asus," sabi niya, halatang sanay na sa mga bulok na pickup lines.

Umuulan, ngunit maayos naman ang paglapag ng eroplano sa Caticlan Airport. Sinuot niyang muli ang artista shades na nagtago sa halos kalahati ng kanyang mukha, nang sa gayon ay hindi naman siya pagpiyestahan ng mga tao. Sa loob-loob ko lang, okay lang, ako lang ang magpipiyesta sa'yo, Christine. Tinulungan ko pa siyang ibaba ang travel bag na nasa overhead compartment.

At kahit hindi siya nakikilala ng mga tao nang nagdisembark kami mula sa eroplano, langit naman ang pakiramdam ko na feeling privileged dahil nagmistulang escort ako ni Christine. Suwerte ko, aminado ako na hindi ako guwapo. Medyo mataba, at hindi rin maputi. Yung tipong ok lang, yuppy looking.

Sa loob ng airport, hinintay namin ang kanikaniyang mga luggages.

"Ako taya, kuha na lang tayo ng private van, okay lang? Basta help me ha," sabi ni Christine na parang magkahalong paglalambing at pagmamakaawa.

"Ahm, eh, matatanggihan pa ba kita?" biro ko.

Ngumiti lang siya, nakatago pa rin ang mga mata niyang expressive na parang laging nanse-seduce. Buti na lang nakatago, baka nahusto na ang libog ko kung wala siyang shades.

Lumabas kami ng airport at nagpara ng isang van. Ako ang nakiusap sa driver na sumang-ayon naman sa napagkasunduang presyo.

Magkatabi kami ni Christine sa van, mas malapit dahil wala nang arm rest tulad ng sa eroplano. Mas madali ko siyang madudukwang kung sa kaling abutin ako ng kademonyohan. Mabuti na lang may natirang anghel sa akin habang nasa biyahe.

Kinausap ko ang driver tungkol sa mga hotel, at may mga ngalan siyang binanggit. Isa dun ay may brochure ako.

"Sa bandang dulo po yon, may kalayuan sa mga night life at party," sabi ng driver.

"Ay, mabuti yon, gusto ko talaga malayo dun," sumabad si Christine, "puwedeng dun na lang tayo, Vic?" tinanong niya ako na para bang mula't sapul ay sabay naming pinlano ang pagpunta sa Boracay.

"Ok," yun na lang ang nasabi ko, mahirap nang masambit ko pa ang ibang laman ng isip ko at baka maudlot pa ang makademonyong balakin. Tiningnan ko siya at ngumiti na lang.

Malayu-layo rin ang biyahe, kung kaya't sa kalagitnaa'y nakatulog ang seksing artistang kasama ko. Noon ko lang napansin na nakashorts nga lang pala siya. Natitigan ko tuloy ang mapuputi at malalaman niyang legs na parang ansarap pupugin ng halik.

Nanatili akong nakatitig sa legs ni Christine at di ko namalayang nagising pala siya at nahuli akong namimiyesta ang mga mata sa alindog ng kanyang mga katakam-takam na mga binti.

"Huy," pangiting bulong ni Christine, "nandito na tayo."

"Ha, ay oo nga, sige. Ako unang bababa pero maiwan ka muna, mag-iinquire muna ako sa concierge kung may available," at inatras ko na ang pintuan ng van, bumaba, at pumasok sa hotel.

Simple ngunit malinis at elegante ang hotel na may disenyong Mediterranean. Tinungo ko ang concierge at nagtanong ng availability ng rooms.

"Sir, available po ang Summer Suite. Two rooms po ito, may receiving room, kitchen, toilet and shower room with tub, ay may verandah, facing the sea. Eto po ang amenities," sabi ng babaeng concierge sabay abot ng brochure ng room. Nagpaalam muna ako sa concierge at binalikan si Christine sa van.

"Five thousand a day dahil off peak naman, puwede tayong magshare. 20% off daw kung one week straight. Eh, yun kung papayag ka," paliwanag ko tungkol sa available suite.

"Ay, okay yan, tsaka para safe ako, may bantay. Kahit ako na taya," pilit niya.

"Nakakahiya naman sa'yo, Chris o tin?" sabi ko.

"Tin," agad na sagot niya, "ano ka ba, turing mo nang pagpapasalamat ko ito, treat na rin dahil maganda ang projects ko these days."

Nahihiya man ako, sige na, sinunggaban ko na ang offer ni Christine-Tintin. Para akong nagbakasyon grande na napanalunan sa isang raffle, at may kasama pang napakagandang dalaga, ang pantasya kng si Christine Reyes, na ngayo'y puwede ko nang tawaging Tintin.

Pumasok kami sa hotel, tinulungan ko siyang ipasok ang luggages niya. Mabilis naman kaming naasikaso ng hotel personnel at ilang sandali lang ay nasa room na kami. Nasa seventh floor ang suite, accessible ito ng elevator, may dalawang malalaking rooms, at may veranda na may magandang view ng white beach ng Boracay.