AŞKA GİDEN YOL

Gününgetirdiği bazı problemler ve hayatyorgunluğunun ortasında tanıdım onu uzaktaydı. Son dönemlerde popülerolan sosyal medya platformunda tesadüfen tanıştık. Ben hayatyorgunluğumdan durgunluğumdanüzgünlüğümden ve kalabalıklar içinde olan yalnızlığımdan bahsettim. Böylelikletanışma faslına girmiştik. Ama sadece isimlerimiz işimiz ve birkaç bilgi harici kim olduğumuzu bilmeden günlerce konuşmuştuk.Konuşurken güne uyanışlarım hissettiğimenerji değişmişti. Her gün yorgun uyanıp işe giden değil de enerjik uyanan birioldum. Bütün gün yüzü gülmezken bütüngün yüzü gülen biri oldum. Bana birfarklı gelmişti. İşe gittiğimdefarklılık çevreme yansımıştı. Ne sırıtıyorsun. Lan dönüşleri almıştım. Akşameve geldiğimde ağzımda tek bir şarkı ile günü bitirip annemin yanınaoturduğumda ne bu mutluluk niyesırıtıyorsun sorularını almıştım. Tabiî ki bişi yok diyip geçiştirmiştim nazar değimesin diye, dedim ya daha yüzünügörmeden iyi hissettirmesi daha yüzünü görmeden mutlu etmesi huzurluhissettirmesi çok hoşuma gitmişti. Birakşam fotoğrafını görmek istediğimimesaj olarak kendisine ilettiğimde kırmayıp hemen göndermişti. Kalbim bir tuhaf olmuştu. Fotoğrafgeldiğinde açıp hemen baktım. Ve o yüzündekitatlılık dudaklarının gözlerininburnunun tatlılığı güzelliği içimi kıpır kıpır etmişti. Bir hoş olmuştum içimdeki enerjiartmıştı. Çok güzelsin diyerek fotoğrafıyorumlayıp, onunla konuşurken saatlercefotoğrafını seyretmeye başladım. Tabiî kikendisinden izin alarak, sonrasında telefonuma kayıt edip duvar kağıdı yaptım.Kendisine de söyledim.