Fiery Alaska

Hoofdstuk 3

Tijdens het avondeten, wat spaghetti was en heerlijk smaakten. Begon Elsa weer te praten, "Roy is er niet, hij komt waarschijnlijk pas laat terug thuis. Hij is vast vergeten dat je kwam", waarschijnlijk wist hij het wel maar is hij gewoon niet geïntresseerd ofsoiets. "Maakt niet uit", zeg ik. "Hoe is hij eigenlijk?" voeg ik er aan toe. Als ik eerlijk moet zijn ben ik toch wel een klein beetje nieuwsgierig. "Hij is een klein beetje ontspoord. Hij is een moeilijke jongen maar ik neem het hem niet kwalijk. Hij is zijn ouders verloren" zegt ze. Ik zeg niks staar gewoon voor me uit. Is ze vergeten dat ik de afgelopen 15 jaar ook geen ouders heb gehad omdat zij mij heeft afgestaan? "Sorry Alaska, het spijt mij echt, ik had nooit gedacht dat je in zo een gezin terecht ging komen, ik ben zelf ook in een pleeggezin opgegeroeit en ik dacht dat je leven net zoals het mijne ging zijn, het spijt mij zo zo erg" realiseerd ze met een triest gezicht. "Ja" zeg ik zacht. "Sorry" herhaald ze. Ik hou mijn schouders op en glimlach even. Zodat ze weet dat het goed is. Voor de rest van het avondmaal is het stil. Ik was mijn bord af in de keuken en staar door het raam in de tuin. Is dat een zwembad? Nice. Ik ga terug naar mijn kamer en merk een deur op. Die er al heel de tijd stond maar nu pas dringt het door me door. Achter die deur is toch niet de kamer van Roy hé? Toch? Ik doe de deur open en zie een badkamer. Ow oké. Maar dan zie ik nog een deur. Ik maak die open en zie weer de rommelige jongens kamer. Dan zie ik pas dat er een jongen met zwart haar en een sixpack en veel spieren ,veel tattoos met een meisje halfnaakt op bed kussen. Ik blijf iets te lang kijken. Ik had gewoon de deur dicht kunnen gooien en doen alsof het nooit gebeurd was maar nee ik ben zo dom om met een geschokt gezicht te blijven staren. Hij merkt het op. Hij duwt het meisje van zich af. "What the fuck?" zegt hij. "Ik wou gewoon weten naar waar deze deur leiden" zeg ik. "Wie is dat?" zegt de blondi met een vies gezicht. Ze schaamt zich zo te zien niet voor haar lichaam want ze staat halfnaakt voor mij zonder zicht te bedekken. Slet. Ik doe de deur snel dicht en kijk in de spiegel naar mezelf. Mijn huid is zo egaal. Ik ben echt trots want een halfjaar geleden had ik nog een paar puistjes. Ik hoor het meisje praten tegen Roy. "Wie was dat in godsnaam!" roept ze. "De dochter van Elsa geloof ik" zegt hij rustig. "Elsa heeft helemaal geen dochter! Leugenaar" zegt ze. "Jawel" zegt hij droog terug. "Ik snap het al ze is veel mooier als mij!" roept ze. Kan ze alstublieft stoppen met roepen ik krijg echt koppijn van dat kind. Hij antwoord niet. "Zie je vind haar mooier!" roept ze weer. "Ja maar dat wil niet zeggen dat jij niet mooi bent" zegt hij. "Ik had je nooit moeten vertrouwen nadat je met mijn zus naar bed ging!" roept ze en ik hoor haar de kamer uit lopen. Ik ga naar mijn kamer en ga op mijn bed zitten. Ik beantwoord wat smsjes. Mijn deur gaat open en er wandelt een god binnen. Hij heeft zwart haar, zee blauwe ogen. Niet de Nederlandse zee maar de zee van Frankrijk op een regenachtige dag. Hij ziet er erg sterk uit. Op zijn gespierde armen staan overal tattoos. Hij heeft een tanktop aangedaan en een jogging. "Dus mijn chick is nu weg door u" zegt hij. Hij trekt een scheve lach. Hij weet dat hij knap is. "Het is niet mijn schuld dat uw chickie drama maakt omdat ik perongeluk in uw kamer liep",zeg ik. Wat denkt hij wel niet? "Das waar", zegt hij. "Je weet het dan toch" zeg ik lachend. "Waarom zijn je dingen ingepakt?", "Ik ga het hier schilderen morgen" zeg ik. "Ik ben Roy, Alaska zeker?" vraagt hij. Terwijl hij eigenlijk weet dat ik Alaska ben. Anders had ik een inbreker geweest en had ik al lang zijn hart gestolen. Euh wat dacht ik nu net? "Jep" zeg ik. "Speciale naam", zegt hij. Ik knik. "Waarom ben je ineens terug na 15 jaar terug bij je moeder?" vraagt hij plots. Gast ik ken u net, ik ga da echt niet aan uw neus hangen hoor. Maar ik slik het in en zeg, "Waarom ben jij hier", zeg ik terug. Zodat hij snapt dat ik het niet ga vertellen. Ik heb blijkbaar een gevoelige snaar geraakt. "Zijn uw zaken niet" snauwt hij. Ik trek een wenkbrauw op. Hij kijkt mij geïrriteerd aan. Hij gaat weer weg via de badkamer deur. Oké dan. Ik ga in de douche. Nadat ik gedouched ben, laat ik mijn haar gewoon natuurlijk drogen. Ik doe mijn pyjama aan. Ik ga nog even op facebook en tel de nieuwe berichten die ik heb. 17 nieuwe berichten. Ik antwoord op de meeste. Niet op de freaks. Die mij op sociaalmedia volledig stalke. Op al mijn foto's posten en liken. Die dan op chat afkomen dat ze verliefd zijn. Als je mij wilt kom het op zen minst persoonlijk vertellen. Ondertussen is het 22:00 ik zou niet weten wat ik anders zou moeten doen dus ga ik maar slapen. Ik ga nog even naar beneden om slaapzacht te zeggen tegen Elsa en dan krijp ik onder mijn dekens. Doe mijn nachtlampje uit. Ik val vrij snel in slaap. Ik word rond 9 uur wakker van het licht dat door mijn gordijnen schijnt. Ik ga meteen uit mijn bed, doe een legging aan en een oude witte t-shirt. Ik ga schilderen vandaag dus deftige kleren is niet de moeite. Ik laatm ijn krullen gewoon over mijn schouders liggen en doe wat mascara aan. Meer niet ik ben toch alleen thuis. Ik ga naar beneden. Ik zie een briefje liggen. Ik ben gaan werken, ik kom vanavond om 5 uur terug. Je kan het eten vinden in de kasten, pak maar zoveel je nodig hebt. Tot vanavond, groetjes Elsa ;) 

Fijn dat ik het huis voor me alleen heb. Ik kijk in alle keukenkasten en vind bruine boterhammen. Ik pak twee sneetjes en smeer er choco op. Ik ga aan de tafel zitten. Ik eet mijn boterham en Roy komt in de keuken, negeerdt me eerst, pakt cornflakes en gaat over mij zitten. "Alaska", zegt hij. "Roy", zeg ik terug. "Moet je niet op school zijn?", vraag ik. "Moet jij zelf niet op school zijn", zegt hij fel "Ik ben net verhuisd, ik mag een dag thuis blijven, welk is jou exuus?", zeg ik. "School zuigt",zegt hij. Ik knik. Ik pak mijn leeg bord en zet het in de wasbak. "Heel erg bedankt", zegt hij. "Voor wat?", ik draai me om en kruis mijn armen. Hij kijkt naar mij van top tot teen. "Voor die legging", zegt hij. Met een scheve lach weeral. Ik rol mijn ogen. "Niet met mij proberen" zeg ik lachend en wandel de keuken uit. Ik ga naar mijn kamer en ik heb nood aan even te roken. Ik pak mijn tabak en blaadjes en rol zelf een sigaret. Veel goekoper. Ik rook ook pakjes maar die zijn op. Ik ga naar de tuin en ga zitten op de grond tegen de muur. Ik pak mijn aansteker met een wereldkaart op, die ik van mijn beste vriend Amos heb gekregen. Ik voel me meteen weer slecht. Ik heb echt heimwee. Ik steek mijn saf aan. Ik inalleer de rook tot diep in mijn longen en blaas het weer uit. Even later komt Roy opeens buiten. Hij komt naast mij zitten. "Dus je rookt?" vraagt hij. "Nee ik rook helemaal niet?" zeg ik terwijl ik rook in zijn gezicht blaas. "Je weet toch wat dat wilt zeggen?" Hij lacht. "Ja maar het was even om mijn sarcasme duidelijker te maken" zeg ik. Hij lacht weer. Hij heeft de meest aantrekkelijke lach op aarde, ik zweer het. "Heb je er nog 1 voor mij alsjeblieft?",vraagt hij lief. "Nee" zeg ik kort. "Ik zie tussen je kuiten er 2 liggen..", zegt hij. "Ja die zijn nog voor mij" zeg ik. "Ik zal helpen met schilderen straks", zegt hij. Ik kon wel wat hulp gebruiken eigenlijk. "Oké dan", zeg ik zuchtend. Hij pakt een saf tussen mijn kuiten en wrijft heel subtiel terwijl over mijn kuit. Ik tintel bij zijn aanraking. Ik face-palm. "Je bent echt ongeloofelijk", zeg ik lachend. Hij knipoogt alleen maar. Ik schud mijn hoofd. 

Na het roken, zijn we naar mijn kamer gegaan, we hebben wat dingen verschoven. Zodat we niet smossen met het schilderen. Hij heeft zich omgekleed in een jeans en een grijze effen t-shirt en eeb zwarte pet die hij achter tevoren op zijn hoofd zet. "Waarom draag je eigenlijk een pet we zijn binnen?" vraag ik. "Het staat me" zegt hij. Ik rol mijn ogen. Egocentrische player. Ik ga op een laddertje staan zoadat ik vanboven aan mijn muur kan schilderen. "Wist je dat petten dienen voor tegen de zon? Dus als je die achterstevoren op je hoofd zet is dat echt onlogisch" zeg ik. "Boeie" zegt hij. Ik moet lachen. Idioot. Ik zet de radio op en doe mijn CD erin. 'The nieghbourhood' klinkt uit de box. "Is dit jou CD?" vraag hij in schok. "Ja zie ik eruit alsof ik naar Taylor Swift luister ofsoiets?" zeg ik. Hij lacht. Ik loop voor bij hem en hij hurkt op de grond voor de muur te schilderen. Ik pak zijn pet af en zet hem op. "Dit is echt veel beter! Eindelijk geen zon meer in mijn ogen!" ik moet lachen met mijn eigen sarcasme. Natuurlijk heb je geen last van de zon binnen. "Het staat je wel " zegt hij. "True" stem ik in. Ik ga door met schilderen. We zijn bijna klaar. Pardoes krijg ik opeens een hand op mijn rug. Ik draai me om enn zie dat zijn hand vol met verf hangt. "U did not!", roep ik uit. "Waar is de verf?" vraag ik. "Heb ik weg gezet, we zijn toch klaar."zegt hij. "Straks komt er iemand langs dus wil je alsjebieft niet meer in mijn kamer komen? Danku", zegt hij. Hij is wel vaak gemeen. Maar hij moet zijn badboy reputatie ondehouden zeker. "Ok"zeg ik. Hij is al weg via de badkamer. Het is al avond en Elsa kan elk moment thuiskomen. 

Tijdens het avond eten was Roy er weer niet. Hij was naar zijn vrienden zoals hij altijd doet. Zo was ik ook. Tot nu dan toch. Nu ik moederziel alleen in een onbekende stad ben.