Hoofdstuk 8

265 14 4
                                    

Ik word wakker naast Chelsea en Talita in een bed, ik heb geen idee waar ik ben. Ze slapen allebij nog en volgens mij kwijlt Chels zelfs. Ik zie rond en over lagt rommel en flessen. Ik ga naar beneden, ik ben nog steeds in Lars zijn huis. Ik zie Roy op de bank slapen. Ik wandel wat rond opzoek naar drinken. Mijn keel is zo droog dat het pijn doet. Alsof mijn speelksel niet meer glad is. Oké sorry. Maar ik weet echt niks meer van wat er gebeurd is. Ik weet nog dat ik met Milan heb gekust, maar dan stopt het ook. Alles is 1 grote waas. Ik kijk op mijn gsm en zie dat ik 5 gemiste oproepen heb van Elsa. Oeps, ik zal maar snel bellen.

"Elsa?",zeg ik. Nu pas hoor ik hoe hees mijn stem is. "Alaska! Alles oké? Je ging toch bellen als je bij Talita haar huis kwam?!", uit ze. "Ja sorry vergeten", zeg ik. Natuurlijk ben ik veilig ik ben gewoon naar een home party geweest, oké ik was vergeten te bellen, oké eigenlijk niet vergeten want ik was zat. Ik heb mijn feestbeest-kant een beetje laten gaan. Moet ze daarom zo roepen in de telefoon.

"Kom nu naar huis",zegt ze. "Waarom het is nog maar..", ik kijk even vlug om me heen op zoek naar een klok, ik zie dat Roy een horloge aan heeft. Ik til zijn arm even op en kijk even. Ik schrik van het uur. "Het is 1 uur, ik kom wel naar huis over een halfuur, bye",zeg ik en ik leg af. "Roy word is wakker", zeg ik terwijl ik zachtjes tegen zijn schouder duw. Hij word stillaan wakker. Hij is er weer met zijn sexy ochtend gezicht. "Huh", mompelt hij. Hij gaat half recht zitten en kijkt om zich heen. Hij kijkt dan verbaast naar mij. "We naar huis",ze ik. "Oké nog eventjes",zegt hij.

Lars heeft ons bij ons huis afgezet. Ik doe metmijn steutel de voordeur open. Elsa zit mij op te wachten op de bank. Roy loopt rechtstreeks naar de keuken. "Alaska",zegt ze serieus.

"Ja?",zeg ik.

"Je hebt niet gebelt ik was ongerust", "Waarom moet ik zelfs bellen, het is maar een homeparty en je ken Tatita en Chelsea toch?", zeg ik. "Niet zo praten tegen mij. Je had intvoerd ofso kunnen zijn!", zegt ze. "Dramaqueen , het is niet alsof Roy je moet bellen, hij is altijd weg, ik ga 1 avond feesten en ik krijg al direct een preek?",zeg ik kwaad. "Huisarrest",zegt ze kort. "Je bent mijn moeder niet! Ik ga niet thuis liggen zitten omdat jij overbezorgt bent hé!", roep ik en ik storm naar boven. Is deze stad, drama stad ofzo? Ik ga zitten achter mijn computer. Roy komt binnen.

"Je hoeft echt niet zo te reageren, ze bedoelt het wel goed",zegt hij. "Moei u niet", zeg ik terwijl ik hem kwaad aan kijk. "Ze zorgt ervoor dat je een huis hebt, eten, kleren, ze is je moeder praat niet zo tegen haar", zegt hij. "Ze is mijn moeder niet", zeg ik. "Wees blij dat je er 1 hebt", snauwt hij, ik zie dat hij boos word, zijn ogen worden donkerder. "Ik weet dat u ouders dood zijn, dat ik daarom nu zo respectloos overkom omdat ik gefrustreed ben dat ik de afgelopen 15 jaar, geen echte familie heb gehad. Door haar. Het is niet volledig haar schuld maar als ze een klein beetje meer moeite had gedaan, om te weten hoe het met mij was. Dan zou alles zoveel beter zijn geweest. Jij had 16 jaar een familie, ik heb er nooit 1 gehad, ze heeft niks van zich laten weten voor 15 jaar en nu plots komt ze mijn moeder spelen en zeggen wat ik moet doen? Je weet er niks over dus zwijg gewoon", zeg ik. "Wees gewoon dankbaar", zegt hij. "Ze heeft het je niet vertelt hé?", zeg ik. "Wat?", zegt hij. "Ge moest u schamen, je weet echt geen fok over de situatie en dan komt gij mij de les spellen? Ge irriteerd mij echt kapot hard", zeg ik. Ik wandel mijn kamer uit en met mijn skateboard naar Chels haar huis. Ze woont 3 straten verder. Talita zal er waarschijnlijk ook wel zijn.

Ik bel aan de voordeur. Een vrolijk Chels doet open. "Kom binnen in mijn nederige stulpje", zegt ze blij. "Heb je geen kater?",vraag ik. "Ik doe niet aan katers, hoe zat ik ook mag zijn, Talita daar in tegen ligt op de bank met een bak ijs", zegt ze. Ik ga naar haar living en neem een loopje, spring over de leuning van de zetel en ga naast Talita ztten, "Hapje?", zegt ze en ze houd een lepel met ijs in mijn richting, ik neem een hap. "Dus Talita, je ziet er wel prachtig uit vandaag", zeg ik sarcastisch. Ze draagt een jogging en een croptop en een veel de grote flodder trui, geen make-up, gewoon wallen. "Fabulous", ze gooit haar haar over haar schouder. "Dus ik weet niks meer van gisteren",vermeld ik even. "Same", roept Chels die ondertussen naast mij in de zetel is komen ziten. "Milan, Nick en Lars komen", kondigt Talita aan. "Roy stuurt dat hij geen zin heeft",zegt ze met een verbaasd gezicht. "Waarschijnlijk omdat ik hier ben..",zeg ik. "Wats geburd?", zegt Chels op een grappige toon. "Ruzie, lang verhaal geen zin om het uit te leggen", zeg ik snel voor ze vragen gaan stellen. "Roy is een moeilijke jongen",zegt Chels. "Wel een lekkere jongen", zegt Talita met een goedkeurende knik. "Whatever",zeg ik geërgerd.

Fiery AlaskaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu