Merhaba herkese üzerinde baya bir araştırma yaptığım kitabım ile karşınızdayım. Elimden geldiğince yazıp yine burada yayınlayacağım. Lütfen oy ve yorumlarınızla destek olun.
İnstagram : selma.kahraman.
Soldaki Tutankamon - Sağdaki Amenhotep
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
AY TUTULMASI
(MUMYA'NIN AŞKI)
Çölleri aşıp, içinde bulunduğun zamana gelinceye kadar geçen süre senin kaderinin bulunduğu yerdi. Aslında, arkasını dönüp baktığında geleceğe kendini orada görmeyi beklemiyordu. Kahinler, Ressamlar hep bu iki Prens için hazırlanmışlar hep bu iki kardeş için var olmuşlardı.
İkisinin de anneleri farklıydı. Prensler doğduklarında altın, işlemeli ipek kundaklara sarılmışlardı. İlk doğan Tutankamondu, mavi gözleri siyah saçları ile çok güzel bir bebekti. Babası onu ilk gördüğünde yüzüne ilk dokunduğunda mavi gözleri onu kendine hemen çekmişti. Şeytan tüyü derler ya hani, işte ondan vardı ilk oğlunda. Sonrasında doğan ikinci oğlunun kahve kocaman gözleri vardı. Kumraldı. O da babasının yanağına dokunmuş ona sevgiyi öğretmiş gibiydi. İkinci oğlunda merhamet vardı. O zaman anlamıştı Amenhotep de şefkat olduğunu.
İlerleyen zamanlarda büyüyen iki kardeş hep birlik olup, kuzenleri Tut 'a yapmadıklarını bırakmıyorlardı. Halalarının oğlu olan ve sürekli babalarına yalakalık yapan kuzenlerini hiç sevmiyorlardı. İşin kötü yanı babaları da buna kanıyordu. Sürekli bu ikisine ceza veriyordu.
Çölün kızgın kumlarından esen hafif rüzgar ile sarayın bahçesinde koşuşturan iki oğlunu izlemeyi çok seven Firavun, ellerini taştan yapılmış sıcak korkuluklara koyarak gülümsedi. "Tutankamon" diye çağıran cariyesine eğilip bakmaya başladı. Kadın beyaz elbisesi ile gelip, oğlunun kolundan tutu. Firavun neler olacağını merakla izliyordu. "sana onunla oynama demiştim" kaşlarını çattı Kral arkasından gelecekleri de dinledi. "O senin kardeşin değil"
"Hayır anne o benim küçük kardeşim" diye ısrar etti Tutankamon. "ben onu her şeyden koruyacağım babam öyle söyledi"
"Onun annesi ben değilim" Amenhotep başını yere eğdi. Annesi erken yaşta ölmüştü.
"Ama babası benim" diye yukardan bağırdı Firavun. "Hatşepsut" diye inletti. Kapıa duran başlarında kobra yılanına benzeyen eşarpları olan saray askerlerine seslendi. "Hatşepsutu yanıma getirin hemen" diye bağırdı. Tutankamon korkuyla baktı babasına. Onun yüzünden olduğunu düşündü. Annesi ile birlikte babasının huzuruna çıktı. Saray askerleri onu Kral'ın huzuruna bırakıp bir adım geri çekildiler. "Bu ne demek oluyor" kadın yutkundu. Korktuğunu belli etmemeye çalışıyordu. "Cevap bekliyorum"
"Ben" yaptığına kılıf bulamayan kadın karşısındaki kocasına baktı. Dudaklarını yaladı. "Yanlış bir şey söylemedim"
"Öyle mi?" kaşlarını çatan Firavun derin bir nefes verdi. Vereceği karardan emin olmak istiyordu o hep böyle birisi olmuştu zaten. Firavun AmonRa...
