Crush On you

Part -1

2010 ခုနစ် ၆ လပိုင်း

  မိုးသားကင်းစင်နေတဲ့ မနက်ခင်းလေးတစ်ခုမှာ လွင်ပြင်ဦးတစ်ယောက် အိပ်မှုန်စုတ်ဖွားနဲ့ ကျောင်းတော်ကြီးကို လျှောက်လှမ်းလာပါတော့သည်။
၆ လပိုင်း ဖြစ်နေသောကြောင့် မိုးရာသီအဝင်လေး ဖြစ်သော်ငြားလည်း ကျောင်းစတက်ရတဲ့ ဒီနေ့လေးက သာယာနေသည်။ သို့သော်ငြားလည်း စိတ်ထဲ မသာယာနိုင်သည်မှာ လွင်ပြင်တစ်ယောက်သာ ရှိနေသည်။

အမှန်တော့ ဒီနေ့ လွင်ပြင် ၈ တန်း စတက်ရမယ့် နေ့တစ်နေ့ဖြစ်၏။ ယခင်နှစ်တွေတုန်းက ကျောင်းတက်ရမည်ဆိုပါက အိမ်က အမေကိုတောင် မနှုတ်ဆက်ပဲ ကော့ကော့နဲ့ ကျောင်းသွားနေကျပင်။ သို့သော် ယခုနှစ်ကတော့ ထူးခြားနေသည်။ ကျောင်းသွားရမှာကို မပျော်ရွှင်ပေ။ အကြောင်းကား လွင်ပြင်တစ်ယောက် အရင်နှစ် အခန်းထက် အခုနှစ်တွင် အခန်းကျသွားခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ အခန်းကျသွားသည်ဟု ဆိုသော်လည်း အများကြီး ကျသွားသလားဆိုတော့ အဲလိုလည်း မဟုတ်။ ယခုနှစ်တွေ S ခန်း မရတော့ဘဲ A ခန်းသာ ရသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ တနည်းအားဖြင့် လွင်ပြင်သည် စာတော်သော ကျောင်းသားတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ အခုလည်း အခန်းကျသွားတာ အများကြီး ကျသွားလို့ စိတ်ဓာတ်ကျနေတာ မဟုတ် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အခန်းမတူသောကြောင့် ဖြစ်သည်။

ကျောင်းကားကြီးက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျောင်းကို နီးကပ်လာပါတော့သည်။ လွင်ပြင် ကျောင်းကို ရောက်တော့ ပျင်းရိပျင်းရိနဲ့ ဝင်လာတော့သည်။ သို့သော် လွင်ပြင်တို့ ၈ တန်းဆောင် A ခန်းသည် အဝေးကြီးတွေ ရှိနေသည် မဟုတ်၊ ကျောင်းဂိတ်ပေါက်ဝနဲ့ အနီးဆုံး အဆောင်သာ ဖြစ်သည်။
' ဟူး~~~ ငါ ဒီနှစ် ဘယ်သူနဲ့ ပေါင်းရမှာ ဘာလိမ့်။ ဟိုကောင်တွေ အကုန်လုံးက S ခန်းမှာ။ ငါကျတော့ A ခန်းရောက်တယ်။ ငါ စာမေးပွဲလည်း ကောင်းကောင်း ဖြေနိုင်ရဲ့သားနဲ့ကွာ။ တစ်ခုတော့ ကောင်းတာပေါ့။ ကျောင်းပေါက်ဝနဲ့ နီးတော့ လမ်းလျှောက်ရ သက်သာတာပေါ့။ မို့ဆို ကုန်းကြီးကို ဆင်းနေတာဦးမယ်။ အယ် မဟုတ်ပါဘူး။ မုန့်စျေးတန်းက အောက်မှာပဲ။ ဟာကွာ ဘယ်လိုပဲ ဖြစ်ဖြစ် အဲ ကုန်းကြီးကို ဆင်ရးလိုက် တက်လိုက် လုပ်ရဦးမှာ'