Lylia's POV.
Still hindi pa din ako makapaniwala sa nangyari kanina.He suddenly appeared and just like that,kuya Uno appeared too.Did kuya Uno always follow Yro?
"Hey Lylia, I'm sorry for what my brother have done,"pagsulpot ni Sheila from clinic dahil sa may maliit syang galos sa kaniyang siko.
"Ptf.It's okay.Dapat nga ako yung manghingi ng sorry dahil mukhang nakalimutan niyang kapatid ka Niya kaya ka natulok,"pagtawa ko ng mahina.
"Oh that was hits me hard,"ani niya.
"Sheila,what I mea—,"
"No,that is the truth so I won't blame you.Because I was just adopted when I have no where to go.It's fine Lylia,"pagkukumbinsi niya sa akin na maayos lng siya.
Shit I don't want to see her like this anymore.It's just like we are connected to each other and feel the pain together.
Hanggang sa niyakap ko sya dahil hindi ko makaya.She hugged me back and I feel that she is crying.
I'm the one who took off the grip from our hug and that's the reason why she turned back from me.Kita ko kung pano nya punasan ang mga luha kahit na nakatalikod sya.
"Are you ok now?"to start our conversation.
"Yeah,I'm sorry naging dramatic ata ako,"
"No it's okay at least nailabas mo din and I'm sure kahit na adopted ka ay tanggap ka pa din ni Yro,"ani ko.
"You're so lucky to have a sibling that is so over protective,"ani niya na sya namang ikinangiti ko.
Naramdaman ko na may padating sa likuran namin ngunit di ko alam kung sino ito.
"How's ate Erika?"panimula niyang tanong.
"The girl who always bothered me?"and she nodded.
"She often to do that now,"sagot ko.
Naramdaman kong may sumusunod sa Amin habang naglalakad kaya naman nagpaalam muna akong pupunta ng Cr.
I waited that guy in front of the girl's comfort room.I told him to come forward and I see...Yro.
"You're family has a secret.I will tell it to you if you are interested.Just ask my number to Sheila.Then I will tell to you what all I know about the rumors of you're family.Bye babe,"At Nakita ko ang isang ngisi sa kaniyang labi matapos nyang sabihin iyon.
Natutop ako sa aking kinatatayuan dahil sa mga sinabi niya.Rumors?Secrets?
Urgh.Nevermind baka gusto lang niyang sirain ang pamilya ko para makipagbalikan siya sa akin.
Bumalik na ako kay Sheila pero wrong timing naman ang pagbalik ko.
Nagpaalam na ako kay Sheila dahil nagring na naman ang bell na hudyat para pasukan na namin.
DISMISSED
DISMISSED
DISMISSEDAnd voila! Uwian na!
Lumabas ako ng room ng lutang at inaalala ang mga lesson kanina pero wala man lang ni isa ang nag sink in sa utak ko.
Napagpasyahan ko munang maglakad lakad para makarecover si mind dahil sa mga klase kanina and I find myself standing in front of a giant acacia tree.
Napatingin ako sa likod nun at kitang kita ang tanawin ng ilog .Umupo ako sa bleacher na katapat ng puno paharap sa magandang tanawin.
I closed my eyes then suddenly a feel someone who sat beside me.When I opened my eyes I see...kuya Uno.
"You and mom are so familiar,"ani niya.
"Because I'm her daughter?"pabiro kong sagot.Bumuntong hininga siya at tumingin sa akin ng nakangiti.What was that?
"Because you're both a nature lover,"pagtatama niya sa akin.Nilingon ko naman siya ngunit siya naman ay nakapikit na parang nilalasap ang sariwang hangin.
"How about you kuya?"at nilingon nya ako ng nakataas ang isa niyang kilay.
"Ano naman ang hilig mo."
"Sketching,painting,basta related siya sa art,"ani niya.
Ngumiti ulit siya at tinutok ang kaniyang mga paningin sa isang tanawin na nasa harapan namin.
He took a picture of that and I know what he will gonna do with that.Damn.Magaling talaga siya gumawa ng art as in art talaga.
"Uhm kuya,can I ask you a favor?"habang nakatingin sa malayo.
"Sure,always,"Did he say always?
"Paint that photo for me,"sabay tiro sa cellphone na ginamit niya sa pag picture.
Napakunot ko ang noo ko dahil sa bigla siyang tumawa.Nang makatingin na sya sa akin ay nag seryoso naman ito muli.
"What?"
"What's funny?"
"Is that it?You mean you're favor?"
Ani niya na parang matatawa pa."Yeah.Why?"at pinagsungitan diya ng mata.
"So small to call a favor"ani niya pero inirapan ko na lang siya.
Aktong tatayo na ako nang bigla niyang hinawakan ang braso ko.Nang lingunin ko siya ay napakasama ng tingin niya na para bang gusto niyang pumatay.Joke.
So I just sit we're I sit before and put my bag down.Saka tumikhim na parang naghihintay sa mga susunod niyang sasabihin.
"Where are you going?"inis na tanong niya.
"Kuya may nakalimutan kasi akong sabihin kay Sheila.Naghihintay pala Siya sa cafeteria,"palusot ko.
"Are you sure?"panigurado niya.
Hays.Sabi ko na nga ba mahirap paniwalain itong lalaking toh.Sa katunayan nga ay gusto ko lng makatakas sa kaniya dahil sa hiniling Kong pabor ay napakaliit na daw.
Gusto kong magtampo pero di ko magawa kaya magpapalusot ako.Buhay talaga oh,mahirap kung hindi ikaw ung mas matanda sa inyo.
"I will wait you here,"ani niya.Tumango na lang ako at tumayo na.
"20 minutes dahil uuwi pa tayo, remember that Lylia,"pag papaalala niya sa akin.
"Yes sure,"at tumakbo na palayo.
Biglang nag iba na Ang pakay ko ngayon.I remember what he told me.Kaya naman tinawagan ko na lang si Sheila.
"Hi,"panimula ko.
"Hello,ano need mo?"
"Uhmm...pera?"napangiwi na lang ako dahil sa lakas ng pagtawa niya.
"Alam mo naman na wala din ako niyan,"then sabay na lang kaming napatawa.
"Where's Yro?"diretsuhan Kong tanong.
"In his room,"tamad niyang sagot."Can I get his number?"
"Why?"na parang may panunuya niyang tanong.
"Just...basta pahingi dahil may sasabihin lang ako,"ani ko.
"Sure,I will text it to you later my sister-in-law."then she ended the call.Here we go again.I don't like it,hmp.
After that she texted me her brother's number the I immediately text him.
Tomorrow,before lunch break sa Science garden.See yah.
YOU ARE READING
Trapped
Mistério / SuspenseYro wants to make Lylia clear about everything that she sees pero mapapansin niya kaya ito?Hey guys this was my first series hope you love it♥️