PROLOGUE

31 3 51
                                    

Napkin

"Isang bagyo nanaman ang-"

Before the reporter could even finish talking, I plugged my ear phones and just listened to music. Ang aga-aga, ganoong balita ang maririnig ko. Tumingin nalang ako sa bintana ng sasakyan habang nakikinig sa music. Ang lakas ng ulan. I traced the raindrops through the window and closed my eyes. I'm not really a fan of the rain. Bukod kasi sa maputik at madulas ang daan kapag umuulan, many people suffer because of the rain. Mabuti nga't hindi dito ang sentro ng bagyo. Wednesday ngayon.

"Kuya, can we drive through muna sa Jollibee? I want hot choco po. Do you want one too?" Tanong ko sa driver namin.

"Ah, hindi na po ma'am. Salamat nalang po." Ika niya at lumiko na sa Jollibee. Nginitian ko nalang siya at ibinaba ang bintana ko para makapag-communicate dito sa babaeng cashier.

"Two pancakes and two hot chocolates po, please." I said, then smiled. Nang nakuha na ni ate 'yung order ko, isinara ko na ulit 'yung bintana. Kinuhaan ko na rin si kuya Mario dahil it's obvious naman na he's shy lang sa'kin. I don't bite kaya!

After we got the order, inabot ko na kay Kuya Mario 'yung para sakaniya. He thanked me then said na later niya nalang kakainin. I was scrolling through my IG feed when Aika messaged me.

Laika Harness:
Girl, wala tayong classes today, buti nalang 'di pa ako naligo. Mwehehehe.

Narianna Ulienne Brielle Lee:
So nakakainis! We're on the way na tapos now mo lang sasabihin, you're so epal talaga

I even put a rolling eyes emoji because that's my reaction right now! Laika is my best friend, dati pa. Our moms were kumares too.

Laika Harness:
Luh, IDK ba!
Besides, it was posted on our school's FB page!
Sir Antonio even chatted on our class' GC and said that walang class, duh!
Okay bye muna biatch, I'll sleep na ulit, sorry, labyu! Hehe.

I just rolled my eyes at hindi na nag-reply sa message niya. Ni-reactan ko nalang ito.

"Kuya M, can you liko na po pabalik sa house? We don't have classes daw po pala. Sorry po, tulog nalang po ulit kayo later." I said kay kuya Mario. Gusto ko kasi kanina na early ako pumasok sa school because I was in a good mood, pero it turned out wala pala kaming classes!

I plopped myself to the bed. Dahil wala naman na akong gagawin, nag-facebook nalang ako. Nanonood ako ng mga my day ng friends ko sa facebook. A lot are asking for financial help. I messaged some for the details such as their Gcash accounts and all. Kapag may nababagyuhan, I always try my best to help. That's what mommy taught me before she...

"Nube, iha, may bisita ka sa baba. Si aika, hinahanap ka." Manang said. I just smiled and nodded sakaniya. Nag-palit muna ako ng house clothes ko bago bumaba.

"What now?" Bungad ko sakaniya, naka-krus pa ang kamay sa dibdib.

"We'll give relief goods sa mga nasalanta ng bagyo, sa Friday. Sama ka?" She said. My brows unwrinkled and my lips automatically formed into a smile.

"Oh, I'll check sa schedule ko. But when kayo mag-grocery? I want to sama." I said, which earned a giggle from Laika.

"Now na beh, kaya mag-palit ka na!" Napairap nalang ako sa hangin. Biglaan talaga 'to!

"Oh! Can we buy kinder eggs too? For the kids!" Habol ko kay Laika na nagtutulak ng cart na may mga goods na.

"No Nube, Para kang bata! Be practical! relief goods, hindi birthday party ng isang bata!" She said, which earned a pout from me. I hate to admit that she has a point. But still! The toys inside the kinder joy eggs would make them happy! Para tuloy akong batang hindi pinayagan ng nanay na bumili ng laruan. Binalik ko na 'yung kinder eggs.

Facing disasters with the CloudTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon