Karanlık Gözler

Bölüm_1=Annemin Evden Kaçışı

O gün annem evden kaçmıştı.Sürekli ağlıyordum.Bu arada ben zengin ve sürekli kavga eden bir anne ve babanın kızıyım.Neyse ,ama sanırım annem babamla kavga etmesinden dolayı bizi terk etti.Babamın suçluyum demesi beni deli ediyordu çünkü "Niye öyle diyorsun baba?" dediğimdede birşey söylemiyordu.Ama artık bunu bulmam gerekliydi.

Annemin bizi terk etmesi beni çok etkilemişti.Nedense elim kendiliğinden mektup yazmak istiyor gibiydi.Bu yüzden hemen elime bir kalem bir de kağıt aldım ve yazmaya başlamıştım.

"Anneciğim biliyor musun babam kahroldu sen gidince.Ama ne çare varki ben seni çok özledim ve senin dönmen için elimden geleni yapacağım.Sizin kavgalarınızdan dolayı olduğunu tahmin ediyorum ama babam benim yüzümden diyor.Sizin bir sırrınızın olduğu aklıma geliyor ama benden birşey saklamassınız herhalde."derken babam yanıma geldi ne yazıyorsun deyince hemen kitap açtım ve "baba kitaba bakıyordum." dedim.Babamın gözleri ağlamaktan şişmiş o tatlı yüzüyle bana bakıyordu.

Artık babamın dayanamayacağını düşünüyordum.Ama babam bana öyle baktıki sanki hayatı bitmişti.Annem beni çok kırdı ama benim yine de hayatıma devam etmem gerekliydi.Dik durmam gerekliydi .Sonra okula gittim ,herhalde herkez bu durumu öğrenmiş sürekli bakıyorlardı.Sonunda sinirlendim ve sınıftan ağlayarak çıkmıştım.Arkadaşım Miley benim arkamdan geldi ve bana "Herkez öyle mal mal düşünsünler.İzin al ve babanın yanına git İsabella tamam mı? Beni dinle."

"Tamam" diyerek izin almaya gittim.İzin aldıktan sonra babamın değil annemi bulmaya gidecektim.Koşarken havalimanına geldiğimi fark ettim ve orada koştururken anneme çarpmıştım.
-Ne yapıyorsun be!!
-Anneee!!
-Kızım,benim gitmem gerek.Seni çok seviyorum...
-Anne gitme ne olur lütfenn!!Anneeee dedim ve annem koşarak ve ağlayarak uçağa bindi."Ah anne neden böyle yapıyorsun?" diyerek uçağa doğru koştum.Ve daha sonra çığlık atarak yere yığıldım...