De grootste fout van mijn leven?!

hoofdstuk 1: het begin

Oké, het is nu pas echt begonnen denk ik bij mij zelf. Ik pak snel een tas en stop er wat kleren in, ook pak ik mijn mobiel en oplader. Nog snel schrijf ik een briefje voor mijn ouders, ik schrijf dat ik in de problemen zit en niet meer thuis kan zijn, ik zeg dat ze mij niet mogen komen zoeken omdat dat alleen maar voor meer problemen kan gaan zorgen. Als ik klaar ben met het briefje ren ik naar mijn fiets, en ik begin te fietsen geen idee waarheen, maar zo ver mogelijk van het gevaar. Hoe heeft het allemaal zo ver kunnen komen, waar ben ik in beland?

8 weken eerder

Mijn vriendinnen en ik zitten op het plein, we zijn gewoon lekker aan het kletsen totdat Silke een foto van een vriendin van ons vind, Samantha…. Ze laat de foto zien en we liggen allemaal in een deuk. Het is een hele lelijke foto en omdat ze af en toe best wel gemeen was, pakte ik Silke haar mobiel en maakte een screenshot. We waren met een groep en doordat iedereen vond dat we die foto naar haar moesten sturen deed ik dat. Onder de foto die ik naar haar stuurde op instagram zette ik “hahahha” al snel kreeg ik reactie, kanker dit kanker dat, daar schrok ik echt van. Al snel kwam er een ruzie tussen ons en haalde ze Isabel erbij. Ze waren heel erg boos op mij en we kregen een heftige ruzie via internet.  Ze zeiden heftige dingen en begonnen met bedreigen. De volgende ochtend werd ik wakker en pakte mijn telefoon, ik zag dat ik 5 gemiste oproepen had en wel 200 whatsapp berichten. Ik keek naar wie mij gebeld hadden en gelukkig het waren mijn vriendinnen: Silke, Maaike, Anna, Simone en Floor. Ik luisterde de ingesproken berichten af en kwam er pas achter hoe laat het was. Ik heb drie lesuren gemist en schik me dood….. Verslapen. Ik spring snel m’n bed uit en ren douche in. Een uur later kom ik de school binnen en de conciërge komt al op mij af lopen en schrijft op dat ik te laat ben en vraagt waarom. Ik word rood en zeg zacht: “verslapen”. Hij stuurt me snel naar mijn les. Als ik binnen kom kijkt Anna verschrikt op en tikt Silke en Maaike aan. Ik loop naar ze toe en ga bij ze zitten, en pak snel mijn boeken erbij. Als het eenmaal pauze is vragen ze waarom ik zo laat was, ik vertel hun over de ruzie en dat ik tot laat in de nacht door heb geruzied met hun. Ik laat hun de berichtjes lezen en ze lachen heel hard om mijn reacties op hun, ik reageer droog en heel rustig terwijl hun heel boos en gefrustreerd overkomen. Als ik de bel hoor gaan loop ik naar mijn fiets en fiets zo snel mogelijk naar huis. Ik loop naar de keuken en hoor mijn moeder in paniek op mij aflopen….