Hoofdstuk 5: Weggelopen

225 3 1
                                    

Ik wil weglopen…. Maaike zou mij ophalen voor school, maar ik ga haar niks vertellen. Ik hoor de deurbel gaan ik loop naar de deur en zie niet Maaike staan maar de jongen die mij heeft neergestoken. Ik klap de deur dicht en doe hem op slot. Ik ren snel langs alle deuren en ramen die open staan ik doe ze allemaal dicht, behalve een raam. Ik zie Maaike lopen, zij is nu ook in groot gevaar. Ik roep naar haar dat ze snel achterom moet komen en ze rent naar de achterdeur. Ze komt binnen en ik begin in paniek te vertellen over die jongen die voor mijn deur stond. Ik zeg tegen haar dat ik vandaag niet naar school wil, ze snapt het meteen. En loopt wel snel weg, want zij moet natuurlijk wel op tijd komen voor school. Mijn beslissing staat nu vast, ik wil dit niet meer. Ik pak snel een tas en stop er wat kleren in, ook pak ik mijn mobiel en oplader. Nog snel schrijf ik een briefje voor mijn ouders, ik schrijf dat ik in de problemen zit en niet meer thuis kan zijn, ik zeg dat ze mij niet mogen komen zoeken omdat dat alleen maar voor meer problemen kan gaan zorgen. Als ik klaar ben met het briefje ren ik naar mijn fiets, en ik begin te fietsen geen idee waarheen, maar zo ver mogelijk van het gevaar. Hoe heeft het allemaal zo ver kunnen komen, waar ben ik in beland? ik hoor drie schoten, en ik val ineens neer. Alles word zwart en ik weet niks meer. Ik ben neergeschoten…….

5 jaar later

Iris is overleden toen ze weg wou gaan lopen, ze is neergeschoten. Haar familie helpt nu kinderen die bedreigt worden, ze willen niet dat dit nog een keer gebeurt. De vriendinnen denken nog vaak aan haar, maar zijn wel over het ergste verdriet heen. En de jongens en natuurlijk Samantha en Isabel zitten in een jeugdgevangenis en worden binnenkort overgeplaatst naar een “gewone”gevangenis.

De grootste fout van mijn leven?!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu