Hoofdstuk 4: Neergestoken

215 4 0
                                    

Ik word wakker en kijk in de spiegel, ik zie er niet uit…. Slecht geslapen zeg ik tegen mijzelf.  Na 40 minuten ben ik eindelijk klaar, ik loop het huis uit en klap de deur dicht. Dan zie ik voor mij een lange jongen staan. Ik schrik en draai me om, ik wil de deur open maken maar het is al te laat, ik voel steken in mijn rug. Ik val op de grond en alles word zwart voor mij ogen, als ik wakker word kijk om me heen, ik zie overal draadjes en snoertjes. Ik zie mijn moeder en een aantal wazige vlekjes. Als mijn zicht scherper word zie ik een dokter, mijn vriendinnen, mijn moeder en vader, mijn zusje en….. TIM…..! Ze vertellen dat ik in het ziekenhuis lig en dat ik ben neergestoken. Ik moet sowieso nog 3 dagen in het ziekenhuis moet blijven. Na een tijdje gaat iedereen weg, behalve Tim, hij zei dat hij nog even alleen met mij wou zijn. ik vraag hem: “waarom wou je nog blijven, het is al heel erg laat, ga maar naar huis als je wilt..” hij zegt: “ik vind het zo erg dat het zo gelopen is..” en ik begin te blozen. Dan komt de zuster ineens aanlopen en zegt dat Tim nu echt weg moet gaan omdat het bezoekuur nu echt voorbij is.

3 dagen later

Ik ben net thuisgekomen, de afgelopen drie dagen waren best heftig, maar er waren leuke momenten, Tim is elke dag gekomen, ondertussen heeft Maaike verkering met Pieter gekregen, zooo schattig zijn hun samen. Ik lig nu op mijn bed, mijn vriendinnen zijn net weg. Mijn vader komt binnen lopen en gaat op mijn bed zitten. Na een tijdje zegt hij dat alles goed komt, en hij loopt weer weg. ik denk erover na, maar ik weet het niet zeker of alles wel goed komt. Iedereen van wie ik hou, loopt gevaar.

De grootste fout van mijn leven?!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu