My Boss (Larry Stylinson, Dutch)

𝐏𝐚𝐫𝐭 2

𝐋𝐨𝐮𝐢𝐬:

*iemand klopt op deur*

''Binnen'' de deur gaat open en Harry wandelt binnen ''Hey Hazz''

''Goedemorgen Louis''

''Zet je eens even Hazz'' hij zet zich in de stoel en de andere kant van mijn bureau.

''Wat is er?''

''Heb je je draai hier al wat kunnen vinden?'' hij knikt.

''Iedereen is heel aardig en ik voel me ook gerespecteerd''

''Daar ben ik heel blij om'' ik kijk op, recht ik zijn prachtige groene ogen. Ik kan er mijn ogen niet van af houden en hij de zijne precies ook niet van de mijne. Na zo'n 5 minuten enkel in elkaars ogen te kijken, begint Harry te blozen. Dan voel ik dat mijn wangen ook warmer worden.

Harry begint te gniffelen ''Wat is er zo grappig Hazz?'' vraag ik terwijl ik ook al begin te lachen.

''Het is gewoon zo grappig dat wij hier zo'n 5 minuten ofzo elkaar hebben aangestaard'' zegt hij lachend.

''Ja eigenlijk is het best grappig'' ik lach nu ook nog harder en voor we het beiden door hebben liggen we plat van lachen.

''Lou w-weet jij eigenlijk wa-arom wij zo la-chen?'' zegt hij terwijl hij nog steeds kapot gaat van het lachen en hij noemde me 'Lou'. Zou hij...? Nee, Harry wordt niet verliefd op me.

''Nee, H-hazz''

We lachen gewoon door en door.

𝐇𝐚𝐫𝐫𝐲:

Ik sta al lachend recht en val over mijn losse veters. Louis, die direct stopte met lachen, komt bezorgt naar me toe en hurkt zich voor me neer.

''Gaat het?'' Ik knik, hij steekt zijn hand naar me uit, ik neem zijn hand aan en hij trekt me recht. Wanneer ik recht sta kijk ik recht in zijn heldere blauwe ogen. Hij lijkt ook in de mijne te kijken, en hij heeft ook nog steeds mijn hand vast.

Maar dan komt Niall binnen ''Meneer Tomlinson, er is-'' verder komt hij niet want dan ziet hij ons. Louis laat snel mijn hand los en we stoppen beide met staren.

''Godverdomme Niall! Heb jij nooit geleerd om te kloppen? Ik schrok me kapot!'' roept hij heel luid zodat ze het over heel het bedrijf kunnen horen.

''H-het spijt me-e meneer'' snikt Niall, ik loop naar hem toe en geef hem een knuffel. Louis kijkt me verbaasd aan.

''Rustig Niall, hij meende het niet'' sus ik hem terwijl ik naar Louis kijk met de blik van kijk-wat-je-nu-gedaan-hebt. Louis beseft duidelijk dat hij fout was en komt nu ook onze richting uit.

''Het spijt me Niall, ik had niet zo tegen je mogen uitvliegen'' Ik kijk hem lief aan, hij knipoogt terug.

''Het geeft niet meneer Tomlinson, ik schrok enkel van uw reactie'' Louis knikt meelevend.

''Ik en Niall gaan even bij de printer wat papier halen'' zeg ik terwijl ik en Niall al richting de deur lopen. Het was een afleidingsmaneuver om even niet bij Louis te moeten zijn omdat ik ook verschoot van zijn reactie.

''Niall mag 'papier' gaan halen, maar jij blijft hier Harry'' ik draai me langzaam weer om en Niall doet de deur dicht. Nu ben ik helemaal alleen met Louis.

''W-waarom moet ik-k hie-ier blijven?'' vraag ik al stotterend.

''Ik wil zeggen dat wat je net deed voor Niall dat dat echt goed van je was. Je deed me inzien dat mijn reactie fout was, ik wil je bedanken Hazz'' ik moet blozen van het geen wat hij net tegen me zei.

''Het gebeurde gewoon zonder dat ik er bij nadacht''

''Het was echt goed van je'' ik glimlach naar hem en loop richting mijn kantoortje. En terwijl ik plaats neem in mijn bureaustoel springen de konijntjes in me weer heen en weer.