We are Grade Ten Chronicles

[1]

Chapter one

St. Martin Academy

-Iceah

"STATE YOUR NAME." a static voice spoke on the intercom.

Saglit ko pang inilibot ang tingin ko para i-check kung may tao ba o wala sa paligid. Pakiramdam ko ay napaka banyaga ng mga bagay na nakikita ko at nakakahiya kung magmukha akong ignorante dito.

"Iceah Lovemendez Gachallian," I said in almost whisphered tone.  Napangiwi ako ng mabanggit ang second name ko. Masyado pa rin akong na ko-kornihan sa tuwing na me-mention ko 'yon.

Kasabay ng confirmation sa isang maliit na screen sa tapat mismo ng gate ay nag-flash ang iba pang info tungkol sa akin. Nanlaki ang mata ko sa amazement dahil sa nakita.

Several codes flashed before my eyes could read at kasunod ang tunog na parang nag-unlock. Kinilabutan ako ng marinig ang dahan-dahang pag-langit-ngit ng malaking gate ng St. Martin Academy.

It was enormous and it is also revolving, stoping mid-ways to make a double path. Sa loob nito'y may malawak at mahabang hallway kung saan may dim na lights.

It feels like it was suddenly night time dahil nagsara bigla ang gate na dinaanan ko kanina. Leaving the small torches at the side to serve as my light.

Teka, school ba talaga 'to?

As far as I know hindi naman ganito kahigpit ang mga eskwelahan. Generally schools provide guards or something but nothing like this. Alam kong sa labas pa lang nito ay napaka higpit na ng security nila.

Biruin mo? I just stated my name pero parang kilala na kaagad ako ng kung ano mang device ang nag-track sa buong pagkatao ko.

Narinig ko rin sa usapan nina Mama kasama ang pricipal ko sa previous school na hindi saklaw ng gobyerno ang eskwelahang ito at sariling pera ang nagapapatakbo rito. I wonder, magkano nga ba ang ibinabayad para makapag-aral rito?

It might cause a fourtune just by witnessing their security. Gate pa lang mukhang pinag-gastusan na.

Speaking of gate. May isa nanaman ulit sa harap ko ngayon. And this time, it is more bigger and grand than the last. May censor rin kung saan hinihingi ang buong hand print ko. Kaya inilagay ko roon ang kamay ko. Nabigla ulit ako ng picture ko na ang lumabas sa screen. Holy shit. Daig pa maka stalker ng bagay na'to.

Iiling-iling kong inalis ang pagkakapatong ng kamay ko sa censor at kinuha ang card na inilabas sa baba nito. It's an Identification Card. Binuklat ko ang rulebook na dala at binasa ang use ng ID na 'to.

It say's na ito ang magiging access ko sa mga establishments at iba pang bagay sa loob. Nakalagay rin doon na limitado ang mapupuntahan ko kung kulang ang merit points na laman ng card ko.

So this would be my key for survival inside this place. Medyo nakakatakot nga pero alam kong kaya ko.

Without any second thoughts I stepped my foot inside and was welcomed by a crowded city. Eskwelahan pa ba 'to?

Para akong pumasok sa isang lungsod at hindi sa paaralan. Tall buildings and establishments. I can also see some people riding hover boards and expensive cars.

Muntik na akong mapanga-nga. But I stopped myself baka mapasukan pa ng langaw.

Anyways, may nakita rin akong malaking screens kung saan pinapalabas ang iba't-ibang produkto ganoon rin ang mga tao. I think they are models of the school just by starring at their uniforms.