SAPIK PATRONUM//PJM

5. BÖLÜM

Arkadaşlar bir kaç günlük aradan sonra tekrar birlikteyiz. Haftaya yazılılar başlıyor onun için çok çalışıyorum, bu yüzden mesajlara ve yorumlara cevap vermem zaman alabiliyor kb pls. Keyifle okumanız dileğiyle☺☺

Dayanacak gücüm kalmamıştı. Yada ben dayanmak istemiyorumdur. Babam gittiğinden beri kendimi toparlayacak gücü bulamıyordum.

Kararımı vermiştim. Bugün herşey son bulacaktı. Hem acılarımdan hem babama karşı duyduğum özlemden hemde omuzlarımdaki yüklerden kurtulacağım. Hemde sonsuza kadar.

Oturduğum yataktan kalkarak okul kıyafetlerimi değiştirdim.



(Maskeyi saymayın pls)

Her ne kadar ekim ayında olsak da hava soğuk değildi. Sadece biraz esiyordu ve onun da bi önemi yoktu. Sonuçta bugün herşey sona erecekti. Sadece bir kere babamla birlikte geldiğimiz o eşsiz manzaralı yere...
Uçurum kenarına geldim.

Sanırım bunca zaman boyunca yanında olup da borçlu olduğum insanlara haksızlık olabilir ama onlarında anlamaları lazım. Ben bu dünyada hayatımda ki en önemli insanı kaybettim. O olmadan benim hep bir yanım yarım, eksik kalacak. Bunları anlamalarını umarak geldim uçurumun kenarına.

Yavaş yavaş biraz daha yaklaştım uçuruma ve burada tek olmadığımı fark etmiş oldum. Benden daha büyük görünmesine karşın çok tatlıydı. En azından yüzü öyleydi. Uçuruma doğru bir kaç adım daha attım ve gözüme kestirdiğim en yüksek noktaya oturdum. Babamın beni son kez duymasını umarak kafamı gökyüzüne doğru kaldırdım ve gözümden akan bir damla yaşa içimden lanet okuyarak konuşmaya başladım.

(Arkadaşlar burada medyayı açarak okuyun derim yada farklı herhangi üzücü bir şarkı da olabilir size kalmış)

Neden baba? Neden beni senin olmadığın bir dünyada tek başıma bırakıp gittin? Neden bunu yaptın bana?
Gözlerimden akan yaşlar fazlalaştı ve gözlerimin yanmasına neden oldu. Ama hayır. Bugün yıllardır yapmaya korktuğum şeyi yapıp bitireceğim.

Sen gittikten sonra hep hir yanım eksik kaldı baba.
Burnumu çekip devam ettim.

Annem bana senin gittiğini söylediğinde yaşımı dahi hatırlamıyorum. Ben daha o yaşlarda babamla birlikte parka gitmek yerine evde oturup senin yasını tutuyordum. Ben diğer arkadaşlarım oyun oynarken senin odanda, senin yatağında uzanmış yatıyordum. Belki gelip başımı okşayarak beni uykumdan kaldırırsın diye.
Bir kez daha burnumu çektim ve son konuşmamı yapmaya başladım.

Senden sonra o evde 1 gün bile geçiremedim. Senin yokluğun bana hep koydu baba. Belki senin yerinde annem olmuş olsaydı bu kadar olmazdım, bu kadar düşmezdim. Ama...
Kısaca dayanamıyorum baba seni  yokluğuna dayanamıyorum. Ardımda onca insan bırakacağımı bile bile sana gelmeyi tercih ediyorum, senin yanına gelmeyi. Jungkook;benim ardımdan fazla ağlama çünkü ben gittiğim yerde çok mutlu olacağım emin ol.
Şuan benim yanımda olmasa da beni bi şekilde hatırlamasını istiyorum.

Tae

Diyip durdum. Onun hakkında birşey söylemem gerekiyorsa o da şudur:

Kızlardan uzak dur! Yoksa canın daha fazla yanacak kardeşim.
Tae'nin sevgilisi onu aldatmıştı ve ben sırf bu yas nedeniyle tüm bu olanların dışında kalmıştım. Söyleyecek başka birşeyim kalmadığında oturduğum yerden kalkıp gözümdeki yaşları sildim ve bir adım atarak