Επανάληψη μήτηρ μαθήσεως .σκέφτηκε όταν είδε μπροστά της τη θάλασσα.
Οι εμπειρίες επαναλαμβάνονται ,για να καταλάβουμε επιτέλους το μάθημα της ζωής .συνεχίζουμε να κάνουμε λάθη για να γυρνάμε πίσω και να ανακαλούμαστε τα διδάγματα που κάποιος με τόσο κόπο μας έδωσε .
Νομίζουμε πως ζούμε μέσα σε μια λάκα από προβλεπόμενα συμβάντα ,όπως τα σκουληκάκια και τα μυρμήγκια που κρύβονται στο πλούσιο από εμπειρίες έδαφος .Αφήνουμε πίσω μας σημάδια ,τροφή για τους συνοδοιπόρους μας. Άραγε δεν καταλαβαίνουν ότι τους βοηθάμε με αυτό τον τρόπο ; ή επιλέγουν να το αγνοούν . Άφησαν όμως τόσες πατημασιές ,σημάδια ,πίσω τους που το μόνο που σκέφτομαι είναι το όμορφο μονοπάτι που διανύσαμε μαζί .Κουβαλήσαμε για λίγο το φορτίο της ζωής .Αλλά ήταν πολλά τα εμπόδια στο μονοπάτι που ήταν αδύναμο να μην σκοντάψουμε και για λίγο να απομακρυνθούμε . Εγώ σκόνταψα σε βράχο και έφυγα προς τα δεξιά . Και εσύ ,εσείς ,αυτοί ,βρέθηκες χτυπημένη στην αντίθετη μεριά ,βρεθήκατε μέσα στην σύγχυση των γεγονότων ,και τελικά δεν άντεξαν να συνεχίσουν για πολλά μέτρα το μονοπάτι .Κάποια στιγμή ήρθε η διχάλα .Από τη μία πλευρά έγραφε η ταμπέλα : από εδώ ξεφεύγεις χωρίς όρια και μαρτυρίες .
Και από την άλλη : από εδώ φεύγεις σιγά σιγά .
Φυσικά το να φεύγεις τρέχοντας και να το ΄΄σκάς ΄΄ είναι πάντα εύκολο.
Εγώ όμως φεύγοντας σιγά σιγά ,στην άγνοια μου για το μέλλον κατέληξα πάλι στο μονοπάτι που δεν έχει συνοδοιπόρους ,αλλά μονάχα ένα λαβύρινθο. Χωρίς έξοδο ,να ακολουθώ το κουβάρι που άλλοι έμπλεξαν για εμένα .Να σκέφτομαι αν θα ξαναβρώ τη διέξοδο από αυτή ,την άλλη πραγματικότητα .
Πόσες πραγματικότητες ζεις εσύ; Οι σκέψεις σου , τα λόγια σας ,οι πράξεις τους .
Επανάληψη πολύ στη Λάκα ,ανακυκλώνονται τα συναισθήματα και κάθε φορά στην απομάκρυνση τους ,πονάει πιο πολύ ο αποχωρισμός .
...
