Τα πρωινά είναι ξεχωριστά στην Λάκα. Όλα τα ζουζούνια και τα ζώάκια κοιμούνται και επικρατεί ένα χάος γαλήνης. Πως γίνεται αυτό ;
Μαζεύονται όλα τα έντομα στο κεντρικό σπίτι και προσπαθούν να βρούν το καλύτερο σημείο στον μεγάλο κήπο για να απολαύσουν την ηρεμία τους.
Εγώ απολαμβάνω τα σημεία που έχουν θέα. Οποιαδήποτε θέα, αρκεί να βολευτώ και να κάτσω να χαθώ στις σκέψεις μου, αναλύοντας ταυτόχρονα το τοπίο. Όλοι μας το έχουμε ξαναδεί, αλλά κάθε φορά είναι σαν να το βλέπουμε πρώτη φορά. Δεν σας έχει τύχει ποτέ ; Αφού έχετε δει μια εικόνα πολλές φορές , να βρίσκεται κάθε φορά και κάτι καινούργιο.
Ορέστη ;! Φώναξε η Μάγδα που στεκόταν πάνω στη συκιά.
Ο Ορέστης σήκωσε το χέρι να φανεί μπροστά από το πεζούλι που περικύκλωνε στο κέντρο του οικοπέδου τη μεγάλη κουκουναριά, όπως τη φωνάζει ο Ηρακλής.
Μ-Τι βλέπεις από εκεί; ...συνέχισε αφού παρατήρησε το χέρι του.
Ο-Το φυσικό ρολόι. Είπε και δεν γύρισε να την αντικρίσει, δεν θα την έβλεπε κιόλας τόσο καλά.
Μ- Την ώρα τη βλέπεις ;
Ο-Ναι, αλλά δεν είμαι σίγουρος τι λέει.
Η-Έτσι και αλλιώς η ώρα είναι σχετική. Μπήκε στη συζήτηση ο Ηρακλής.
Ο- Η ώρα ή ο χρόνος ; απάντησε ο Ορέστης.
Η-Όλα σχετικά είναι. Πάλι ο Ηρακλής.
Σχετικά με τι; Είπα εγώ... αυτές τις συζητήσεις δεν τις κάνουμε συχνά.
Μ-Εγώ πάντως βλέπω τα πάντα από εδώ πάνω. Υπερηφανεύτηκε η Μάγδα.
Λατρεύω την αυτοπεποίθηση που αποπνέει και ας μην την νιώθει η ίδια.
Η-Τι γίνεται πίσω σου τότε ; Φυσικά ο Ηρακλής.
Ε-Θα κοιτάω εγώ για εκείνη. Είπε η Ελεονώρα που καθόταν στο γρασίδι κόντρα στη συκιά.
Εγώ - Ηρακλή!
Η- Ναι;
Εγώ - Να σου κάνω μια ερώτηση φυσική;;
Η- Ναι.
Σ-Η Λάκα πάντα είναι χαμηλά ή από τη στιγμή που θα φτιαχτεί στο ψηλότερο βουνό είναι και αυτή η πιο ψηλή από τις Λάκες;
...
Μ-Ίσως πιο ψηλός δεν είναι κάποιος που βρίσκεται στο πιο ψηλό σημείο. Είπε η Μάγδα ενώ ο Ηρακλής δεν θεώρησε πως έπρεπε να μου απαντήσει.
Ο Ιάσωνας μπήκε στην αυλή κρατώντας ένα κλαδί στο χέρι.
Η Αγγελική που στεκόταν δίπλα στην πόρτα στο πέτρινο εκεί πεζούλι ,του άρπαξε απότομα το κλαδί από το χέρι.
Ι- Ει!
Α- Που τη βρήκες τη γαρυφαλιά ;
Μ-Η Γαρυφαλιά είναι γλάστρας φυτό , αυτό είναι κλαδί φωτεινή μου. Είπε η Μάγδα.
Η- Όλα τα βλέπεις εσύ είπαμε ε ; συμπλήρωσε ο Ηρακλής.
Ι- Αυτό είναι αμυγδαλιά Αγγελικούλα. Είπε ο Ιάσωνας , παίρνοντας πάλι στα χέρια του το κλαδί.
Εγώ - Που το βρήκες τέτοια εποχή ; είπα εγώ παραξενεμένη από το μπαλκόνι που στεκόμουν.
Ι- Το πιστεύετε πως η μητέρα μου το είχε από τον Ιανουάριο από όταν άνθισε η αμυγδαλιά μας ;
Η - Αχ Ιάσωνα αυτό δεν γίνεται... Είπε ο Ήρα που στεκόταν τώρα δίπλα στην Λέο.
Ι - Μα βρε βλαστάρια μου , μπροστά
σας έχω την απόδειξη.
Ο - Βλαστάρι εσύ, το κλαδί είναι ψεύτικο. Συνέχισε ο Ορέστης, χωρίς πάλι να κοιτάει.
Ι- Αφού είναι όλο ζωντανό μπροστά σας. Επέμενε ο Ιάσωνας.
Α- Αχ βρε Ιάσωνα, δεν κατάλαβες πως είναι από πλαστικό φτιαγμένο ; Άλλωστε μες τη Λάκα με το ζόρι ανθίζουν οι αμυγδαλιές. Παρατήρησε η Αγγελική.
Ι- Τι σημασία έχει, δεν το κάνει λιγότερο αληθινό. Αφού και το κομμένο κλαδί πεθαμένο θα ήταν.
Η - Τουλάχιστον εκείνο θα ήταν κάποτε ζωντανή αμυγδαλιά.
Ο- Ίσως αφού μας δίνει την αίσθηση του ζωντανού, να είναι κιόλας.
Μ- Και εγώ δίνω την αίσθηση πως είμαι δυνατή αλλά δεν είμαι στα αλήθεια.
Εγώ - Ναι αλλά και η δύναμη σχετική είναι.
Ο - πως βρεθήκαμε πάλι στη σχετικότητα ;
Ε- έχω μπερδευτεί με όλα όσα λέμε.
Η - Αν όλα σου έρχονταν στο πιάτο , τότε τι θα σκεφτόσουν ;
Ε - οι σκέψεις με μπερδεύουν περισσότερο .
Α - Αν η σχετικότητα είναι παντού και μπερδεύει τόσο ;..
Περίμενε μια στιγμή να ολοκληρώσει την σκέψη της .
Ο Ορέστης γύρισε το βλέμμα του και την κοίταξε .
Α - Όλα σε αυτόν τον κόσμο είναι μπερδεμένα ;
Η - ... Άνοιξε το στόμα να μιλήσει μέχρι που πετάχτηκα εγώ.
Εγώ - Ναι Ήρα ξέρουμε.
Μ- Και αυτό σχετικό είναι.
Λατρεύω όταν συμπληρώνουν τα λόγια μου, βασικά το πως με συμπληρώνει η Μα λατρεύω.
Ι - εγώ πάντως δεν καταλαβαίνω τι λέξη σχετικότητα.
Α- παιδιά κουράστηκα, υποτίθεται πως κάθε πρωί καθόμαστε εδώ για να χαλαρώσουμε λίγο .
Ο - Νόμιζα ότι το κάναμε για να πάει καλά η μέρα . Συνέχισε ο Ορέστης καθώς κοίταζε πάλι το ρολόι.
Ε- Τελικά τι ώρα είναι, είπαμε;
Η - Ορέστη;
Ο- 9:10 ηλιακά .
Μ - Δεν είναι αστείο πως οι άνθρωποι ελέγχουν μέχρι και την ώρα που μας φτιάχνει ξεκάθαρα ο ήλιος;
Ι - όχι άλλες ερωτήσεις.
Εγώ - συνέχισε!
Μ- Θέλω να πω , πως τα έχουμε όλα έτοιμα μπροστά μας αλλά πάντα πρέπει κάτι να αλλάξουμε.
Ο - οι άνθρωποι νιώθουν ξεχωριστοί όταν φτιάχνουν πράγματα, ακόμα και αν δεν τα χρειάζονται.
Η - σαν τη φίλη μας στο μπαλκόνι που κρατάει ότι και αν βρει χωρίς να το χρειάζεται.
Εγώ - σχετικό είναι και αυτό. Χαμογέλασα αυτή τη φορά.
Η Μάγδα μου έκλεισε το μάτι, ο Ορέστης γύρισε το κεφάλι του στον ήλιο, εγώ όμως κοκκίνησα. Η Ελεονόρα έκλεισε τα μάτια της και ξάπλωσε πιο βαθιά στο γρασίδι, αλλά η Αγγελική χάθηκε στις σκέψεις της. Ο Ηρακλής ταρακούνησε τη λεμονιά μπροστά του και η Μάγδα έπεσε.
Όλα σχετικά είναι τελικά. Σκέφτηκα εγώ.
. . .
Ο Ιάσωνας πήγε και έβαλε την αμυγδαλιά σε ένα βάζο με νερό και το έστησε πάνω στο τραπέζι του μπαλκονιού.
Ι - Εγώ πάντως πιστεύω πως ακόμα και σχετικά να είναι όλα, μπορούμε να τα κάνουμε όλα αληθινά.
Εγώ - Μόνο.
Μ- Αν.
Η- Υπάρχει.
Ε- Θέληση .
Ο - Θα.
Ι - Υπάρχει.
Περιμέναμε λίγο...
Εγώ - Αγγελάκι! Φαινόταν σαν να μην άκουγε μέσα στις σκέψεις της. Αλλά...
Α- Και τρόπος.
. . .
Όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει και τρόπος έλεγε ο αγαπημένος μου σεναριογράφος. Μήπως και αυτό σχετικό είναι ;;
