ජන්කුක් අද එයාගේ අලුත් ජොබ් එකට යන පලවෙනි දවස... ඒක එයාගේ අලුත් ජොබ් එක නැතුව පලවෙනි එක නෙමේ... ජන්කුක් යුනිවර්සිටි එකේ දෙවන වසරේ ඉගෙනුම ලබන කෙනෙක්... පොඩි කාලෙ ඉදන් අදින්න ආස නිසා එයා ආර්ට් ෆැකල්ටි එකකටම ගියා... ඒත් ජන්කුක් දුප්පත් ලමයෙක්... බුසාන් වල ඉන්න එයාගේ ඔම්මටයි අප්පටයි එයාගේ යුනිවර්සිටි එකේ ගාන ගෙව්වට එයාගේ ඉන්න තැනට කෑම බීමවලට ගෙවන්න සල්ලි නෑ... ඒක නිසාම ජන්කුක් ජොබ් එකක් කලා... නෑ හැටක් විතර කරා... ඒත් එයාට එක තැනක වැඩ කරන්න පුලුවන් උනේ උපරිම දවස් දෙකක් නැත්නම් තුනක් විතරයි. මොකද ජන්කුක්ට ඉක්මනට කේන්ති යනවා හිතල නොකලත් පොඩි දේටත් කේන්ති යනවා... ඒ වෙලාවට එයා ටිකක් පාලනයෙන් තොරයි... එයාව සන්සුන් කරන්න පුලුවන් ගොඩක් වෙලාවට චිත්රයකට වගේ සංසුන් දේකට තමා...
ඉතින් ජන්කුක්ට ජොබ් එක දීපු තැන් වලින්ම ජන්කුක්ව එලවලා දැම්මා... මොකද එයා වැඩ කරන තැන සේවකයෙක් මිසක් බොස් නෙමේනේ... එයාට කවුරුහරි අන දෙද්දී කේන්ති යනවා ඉතින් එදාට ජොබ් එක ඉවරයි...
ජන්කුක්ගේ හොදම යාලුවා යුන්ගිගේ කසින් කෙනෙක්ට ගෙදර වැඩ කරගන්න කෙනෙක් ඕන කියලා එක දවසක් ජන්කුක්ට කිව්වා... උයන වැඩ වලට වගේම පිරිසිදු කරන ඒවටත් ජන්කුක් දක්ෂයි පහරකට තිබ්බෙ තරහ යෑම තමා... ඉතින් යුන්ගිගේ උදව්වෙන් ජන්කුක්ට ඒ කෙනාගේ ගෙදර වැඩ කරන්න අවස්ථාවක් හදල දුන්නා...
අපාර්ට්මන්ට් එක ඉස්සරහ ඉදන් හොද හුස්මක් උඩට ගත්තු ජන්කුක් ඒක පාතට දාන්නෙ නැතුවම ඩෝ බෙල් එක ගැහුවා...
තුන් වෙනි වතාවටත් බෙල් එකට කිසිම ප්රතිචාරයක් ලැබුනෙ නෑ...එයා ගෙදර නැද්ද? මං අද එනව කියල කිව්වනේ... ඔන්න ඉතින් මට තරහ යනවා....
කූල් වෙන්න ජන්කුක්... ඔයාට පුලුවන්... ඔයාට පුලුවන්....
ඒත් මේ යකා දැන් දොර ඇරියෙ නැත්නම් මං කඩාගෙන හරි යනවා
ඔයාට දොරක් ගන්න සල්ලි නෑ ජන්කුක් ඒක නිසා සන්සුන් වෙන්න... අනික මේක ඔයාට ලැබූනු හොද අවස්ථාවක් මේ ජොබ් එක නැති කර ගන්න නම් එපා...

YOU ARE READING
BOY LOVE STORIES|TK|✔
Fiksi Penggemarමගේ හැම Oneshot story එකක්ම මේ පොතෙන් කියවන්න♥