එයා මගෙ අත අල්ලගෙන මෙහෙම කිව්වා.
"ටේ.මම මේ දේ කිව්වා කියලා මගෙත් එක්ක තරහා වෙන්න එපා.මං ගොඩක් දවස් ඉදලා ඔයාගෙ පස්සෙන් එන්නේ.ඒත් මට ඔයත් එක්ක කතා කරගන්න බැරි උනා.මං ගොඩක් දවස් දැක්කා ඔයා කවුරුහරි දිහා බලන් ඉන්නවා.මං හිතුවේ ඒ ඔයා කැමති කෙනා කියලා.ඒත් ඔයා එක දවසක් shop එකට ආව ගමන් අඩාන එලියට ගියා.මං ඔයාගෙ පස්සෙන් ආවත්.ඒ වෙනකොටත් ඔයා ගිහින් තිබුනේ.ඊට පස්සේ දවස්වල මං බලන් හිටියා ඔයා එනකම්.ඒත් ඔයා ආවෙ නෑ. මං හිතුවේ ආයෙ ඔයාව දකින්න හම්බෙන්නැති වෙයි කියලා. ඇත්තටම ටේ මං ඔයාට මේක ගොඩක් කල් ඉදන් කියන්න හිටියේ.
"ටේ මං ඔයාට මං "....
"ආදරෙයි . එහෙම නේද හ්ම්ම්"
එයා මූන බිමට හරවන් තටබ තටබ ඉද්දි මන් ඒ වාක්‍ය සම්පූර්ණ කරා. එයා පුදුමෙන් වගෙ මං දිහා බැලුවා . අනේ හා පැටියෙක් වගෙමයි.
"ටේ ඔයා .."
"මාත් ආදරෙයි මගෙ හා පැටියට"
ඔව් නොකීවට මාත් කුකීට ආදරේ කරා.ඒක කවදා කොහොම ඇති උන හැගීමක් ද කියලා මංවත් දන්නෑ.ජිමින්ගේ මතකෙන් එලියට එන්න මට කුකී හින්දා පුලුවන් උනා.
"ඇත්තමද ටේ."
අඩන්න වගේ මූනක් හදා ගෙන එහෙම කියද්දී මට නම් ඒ වෙලාවෙ හිතුනේ ඒ මූන ඉබගෙන ඉබගෙන ඉබගෙන යන්න .
"මං මොකටද ඔයාට බොරු කියන්නේ කුකී.ආදරෙයි හැමදාම මගේ හා පැටියට."
The End
