EKSİK PAPATYA

Hayatını verdiği adamın ellerini izledi, papatyaları sevişini, parmaklarını izledi. Onun için bir şeyler yapıyor olmasının mutluluğunu çekti içine. Parmaklarının arasındaki boşlukları bir tek onun doldurmasını istediğini anladı.
Düşündü kadın; "ne kadar da yalnızdım." Ruhundaki boşlukları şarkılardan daha çok dolduran bu adamı düşündü. Küçücük kalbine neler sığdırdığını, içinden gelen her şeyin ona bağlandığını, gözlerine bakınca yüreğinin aldığı o sıcacık aşkı düşündü. Omuzlarında taşıdığı onca hayali düşündü, hepsinin içine sığdırmıştı onu, kıyısında köşesinde, aklındaki her film sahnesinde ona bağlanıyordu.
Bağlandıkça güçleniyor,güçlendikçe daha çok seviyordu.
Güneşten kahverengiye çalan saçlarını izledi, ellerini bir ömür boyu saçlarında gezdirmeyi diledi. Ama en çok da kirpiklerini sevdi kadın, kirpiklerinden öpmeyi sevdi.
Anlamış olacaktı ki gözleri çevirdi adam, içini delen bakışlarıyla baktı yeniden. Ellerinde ki papatya tacını koyuverdi saçlarının arasına, parmaklarını geçirdi parmaklarına.
-Ne kadar da benziyorlar bana, dedi adam. "Solsalarda, kurusalar da ölene dek beklerler yan yana. Benim seni beklediğim gibi."
Daha da sıktı ellerini kadın, bir daha bırakmayacak gibi. Tekrar sevdi adamı, dün gibi, herzamanki gibi.
Ve anladı, o olmadan eksikti.