Dali dali akong pumunta sa may tulay.
Motor nya yun?please ava,sana nandyan ka nga. Pagdating ko sa may ilalim ng tulay hinanap ko siya pero ni anino nya hindi ko nakita,naupo ako doon sa may bato.
Ava naman nasaan ka ba,bakit mo ako iniiwasan,pati si mama nagaalala na sayo eh.pagkatapos ko iyan sabihin sakto namang nalaglag yung luha ko. Shit kalalaki kong tao umiiyak ako. Aalis na sana ako doon ng may makita akong isang papel sa may butas at kapa humangin pa ng malakas siguradong lalaglag na yon.at dahil na paisip ako kung ano yun kinuha ko yun at binasa.
Mama sana nandito ka na lng,sana katabi kita at pinapayuhan mo ako kung ano ang dapat kong gawin,maraming tao na gusto akong magbago kahit na sinasabi nila na mahal nila ako,di ko kayang paniwalain ang sarili kong totoo yun,bakit?di ba nila ako kayang mahalin ng ganito na hindi nila ako pinagbabago,ma sana buhay ka pa at katabi pa kita,at ma kung feeling kong kaya ko ng mag isa noon ngayon parang ang hihina ng loob ko,feeling ko ang weak ko ngayon dahil dumating sila sa buhay ko at ngayon nga nasasaktan ako sa mga nalaman ko at kung di ako lalayo sa kanila baka lalo lang ako masaktan.pero ma tama ba tong ginagawa ko,sana nandito ka para matulungan mo ako,miss na miss na kita ma.
AVA,
sulat ni ava,dali dali akong tumayo at pumunta sa bahay nina ava,itatanong ko saan nakalibing yung mama ni ava dahil sigurado na ako na nandoon si ava,gustong gusto ko talaga siya makausap.
Pagdating ko sa kanila,yung nagpakilalang emy ang nag bukas ng pinto,.
Nanay emy,saan po ba nakalibing yung mama ni ava?
Sa Paradise Cemetery iho,bakit mo naitanong.?
Baka ho nandoon si ava,salamat ho.mauuna na po ako.
