Merhaba bana gülümsediğini sandığım.
Merhaba beni umursamadığını bildiğim halde, yine de her teneffüs peşinden koştuğum.
Merhaba telefonumu karşıma alarak, saatlerce, isminin altındaki "çevrimiçi" yazısını izlediğim.
Merhaba beni, kötü etkilediğini bildiğim halde, bana merhem olacağını da bildiğim insan.
Merhaba konuşmaya cesaret edemediğim ama her gece, uyumadan önce "sen"li hayaller kurduğum.
Merhaba her sabah uyandığımda, yanımda görmek istediğim.
Merhaba gözlerine bakamadığım ama yine de gözlerinin rengini ezbere bildiğim çocuk.
Merhaba hayatım, nefesim, güneşim...
Merhaba "Günaydın" demeye utandığım.
Merhaba kolunu kırdığını öğrendikten sonra, alçısının üstüne kocaman harflerle ismimizi yazmak istediğim.
Merhaba saçlarını karıştırıp, yerimde erimemi izlerken, bana gülümseyen.
Merhaba, merhaba ve binlerce kez merhaba, bana aşkı öğreten, kahverengi gözlerine ömür boyu bakacak kadar tutulmamı sağlayan, gülümsediği zaman yanaklarını sıkmak istediğim ama yapamadığım çocuk.
******
Yazarınızdan notçuk: Sizi çooook seviyorum. Yazdıklarıma gittikçe artan bu ilgi beni çok mutlu ediyor. Herkese teşekkür ediyorum. Hepinize minnettarım. Özellikle de Şefika'ma. Teşekkürler kardeşim. İyi ki varsın. ♥ Bu arada geçekten merak eden olabilir. Bunların hepsi O'na yazıldı. Çoğumuz bu duyguları yaşıyoruz. Umarım sizin duygularınızı en iyi şekilde temsil etmişimdir. Teşekkür ederim tekrardan. Seviliyorsunuz hepiniz. Öpüyorum kocaman. :** ♥ Multimedya'ya bakmayı unutmayın şekerler. ♥
