Ne kadar da güzel gülüyordun bana. Gozmerime, kimsenin bana bakmadığı gibi bakıyordun.
Hele sesin...
O kadar insan tanıdım belki ama hiçbiri, bana, seslendiğin gibi seslenmedi. İsmimi ağzından duyduğum zaman, dünyanın en mutlu insanı oluyorum ben. Senin bundan haberin var mı?
Mesajların diyorum, aramızdaki mesafelere inat varlar sanki.
Bir mesaj, bir insanı nasıl bu kadar çabuk mutlu edebilirdi ku? Buna kim inanırdı?
Ben de inanmazdım, ta ki seni tanıyana kadar.
Seni tanıyınca anladım kilometrelerin aşka engel olamayacağını.
Tek mesajıyla beni olduğum yerde yüzlerce kez zıplatan kişi, başka bir mesajla sabaha kadar oturup, ağlamamı sağlıyor.
Ama teşekkür ederim her şey için.
Şimdi yüzüme bile bakmayan sen, bana hiç tatmadığım duyguları yaşattın.
Sen; mutlu ettin, üzdün, kıskandırdın, depresyona soktun, heyecanlandırdın.
Ki sen; beni ağlatmayı da başardın çocuk.
Şimdi sana teşekkür etmek kalıyor bana.
Her şey için teşekkürler.
Yalan sözlerin, beni kendine daha çok bağlamak için kurduğumuz hayallerin, söylediğin o 'romantik' kelimelerin, gülüşün, sesin, gözlerin, mesajların, hayatıma aniden girip, her şeyim olduktan sonra, geldiğin gibi geri çıkman hayatımdan ve daha bir sürü şey için teşekkür ederim.
****
Multimedya'ya bakmayı unutmuyoruz. ♥
Hepinizi çok seviyorum. ♥
