Ark and Apple (Published Under Pop Fiction)

Chapter 6: Seven, Eight, Nine, Ten

Adam:

Year: 2005, Metro Manila (Present)

I was minding my own business. Sumisipol pa ako habang naglalakad sa pasilyo. Hindi ako mapakali dahil sa nangyari noong nakaraang araw. Kung paano niya hawakan ang mukha ko. Kung paano niya pinagdikit ang mga noo namin. Panay ang alog ko sa aking ulo tuwing naiisip ko ang mukha ng nakakabuwiset na taong iyon. Ang dalawang dimples niya sa pisngi. Ang buhok niyang kulay tanso. Napatitig ako sa labas upang mawala ang imahe niya sa aking utak.

Muli, naalala ko na naman ang mga mata niyang kulay champorado. Malagkit kung tumingin na tipong hindi ko maiwasang titigan.

"Hoy, nakikinig ka ba?" bulyaw ni Jade na nasa harapan ko na pala. Pumipitik pa ang mga daliri nito sa harap ng mukha kong kanina pa tulala.

"Uy, crush!" Mabilis na nagliwanag ang mukha ko.

"Nakita mo ba si Noah? He dropped this after P.E. class." Hawak-hawak nito ang isang sheet ng music score na may pangalang Noah (Nakakabuwisit) Arroyo sa taas.

"Hindi, eh. Baka nasa library." Mabilis na sumimangot ang mukha ko. Kusang nagsalubong ang mga kilay ko habang binabasa ang pangalan ng lalaking iyon. Masaya akong kausap si Jade ngunit hindi ko gusto ang taong pinag-uusapan namin. "Mukhang kabisado niya na ang buong enciclopedia. Nasagot niya nga lahat ng practice questions namin kahapon kay Mrs. Aguilar."

"Pakiabot naman ito sa kanya," mabilis na pakiusap ni Jade. Agad niyang kinuha ang nanahimik kong kamay at pilit na ipinahawak ang papel na dala niya.

"Ha? Bakit ako?"

"Duh? Malamang tayo lang katabi ni Noah. Dali na, mala-late na ako. Kapag hindi mo siya nakita, iabot mo mamaya sa klase. Baka kasi matagalan ako sa meeting."

Ang dami niyang sinabi. Halata namang nahihiya pa rin siya sa bago naming kaklase. Kinikilig pa siyang tumakbo pababa ng hagdan matapos akong inisin dahil sa pinapagawa niya. Marahan kong inangat ang papel na hawak ko at inaral ang mga nakasulat dito.

"Kiss the Rain?" pagtataka ko sa pamilyar na pamagat ng piyesa. Muli ko na namang nabasa ang pangalan niya. "Nerd talaga. May oras pa talaga siyang mag practice, ha?"

Mabilis kong iginala ang paningin ko. Nang siguraduhin walang ibang tao sa paligid ay dumiretso ako sa tapat ng basurahan. Marahan kong tinapakan ang bukasan bago itinapat ang papel sa loob.

Muli ko na namang naalala ang mukha niya. Ang nakakainis niyang ngiti. Ang mga maayos niyang buhok. Ang mabangong hangin tuwing dumadaan siya-

Buwiset talaga!

Isinarado kong bigla ang basurahan nang hindi tinatapon ang papel na hawak ko.

Nagtungo ako sa silid-aklatan. Inisa-isa ko ang bawat shelf ngunit hindi ko nakita si asungot. Umabot sa mga lamesa kung saan nagbabasa ang mga estudyante ngunit wala rin ito rito. Natagpuan ko si Grace sa isang sulok. Sa halip na magbasa ng libro, mahina itong tumatawa na tila kinikilig habang pinagmamasdan ang kung ano mang bagay sa digicam niya.

"Grace, nakita mo ba si transferee?" nabuburyo kong tanong.

"Transferee?" Mabilis na ibinaba ni Grace ang mga hawak niya at nginitian ako.

"Si ano- hindi pogi." Napalunok ako ng laway habang iginagala ang mata ko sa mga istante ng mga libro.

"Si Noah ba iyan? Ilang buwan na natin kasama, transferee pa rin tawag mo?" tumatawang tugon ni Grace. Hindi ko siya magawang tignan. Naalala ko kung paano sila nagtilian kasama ng dalawa pa niyang kaibigan noong nakita nila kami ni Noah sa may hagdan.