😈 The Two Of Human's Destiny 😈

Part 15

After 2 Years later....

2 နှစ်ကြာပြီးနောက် ကျတော်တို့ တက္ကသိုလ် အောင်သွားခဲ့ပြီ။ ဒီကြားထဲ အခက်အခဲများမရှိသည်က ထူးခြားလှသည်။ Kiwi နှင့် Trump တို့ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက်...။

ဒီနေ့အပျော်ပါတီလေးလုပ်ဖြစ်ကြတယ်။
မိန်းကလေးတွေကိုတက္ကသိုလ်ကပန်းတစ်ပွင့်စီပေးထားပြီး အဲ့မိန်းကလေးတွေက အဲ့ပန်းကို ပေးခဲ့ရင် သူက ကြိုက်နေလို့တယ့်။ အခုဆို ကျောင်းရဲ့ 95% က မိန်းကလေးတွေက ကျတော့်ကိုလာပေးကြတယ်။
ကလေးကတော့ သဝန်တွေတိုပြီးအဲ့ပန်းတွေကို ကွယ်ရာမှာနင်းခြေပစ်ပြီး ကျတော့်ကို လာဆူတယ်လေ။

❤️ : ဘာလို့လက်ခံရတာလဲ!!! ဘာလို့သူတို့ကို ငါကြိုက်တယ့်မောင့်အပြုံးတွေပေးရတာလဲ။ ဒီလို ဂုဏ်ယူရမယ့်ပွဲမှာ မောင်က ငါ့ကိုဝမ်းနည်းအောင်လုပ်တယ်။ ဒီချိန်ဂုဏ်ပြုရမှာကို မောင်က အခုလိုလုပ်တော့ ဝမ်းနည်းမိတာ မောင်မသိဘူးလား။ အီးးး😭

မိတ်ကပ်အနည်းငယ်လိမ်းထားတာကြောင့်သူငိုလို့မဖြစ်။ ဒါကြောင့် ကိုယ့်နားရွက်ကို ဆွဲပြီး မျက်နှာငယ်နဲ့ ချော့ရပေအုန်းမည်။

🖤 : မောင်တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ။ မောင်တကယ်မသိလို့လေနော်။
အားနာလို့ယူမိတာပါ။ကလေးရေ...ကိုယ့်ကလေးလေးက လိမ္မာတယ်လေနော်။ ကိုယ်မသိလို့လက်ခံမိတာ။ နောက်ဆိုအဲ့ကောင်မတွေပေးတယ့် ပန်းတွေကို မယူတော့ဘူးလေနော်။ ကလေးနော်။ (🙂)

❤️ : တကယ်လား

🖤 : အင်းပေါ့

❤️ : ဟီးအာ့ဆိုလာသွားမယ်...

ဒီလိုနဲ့ ပွဲလေးမှာ ကလေးစိတ်ကြိုက် အလိုက်သင့်နေရသည်။ ဒီနေ့လေးဟာ တစ်ကယ်ကို နောက်ဆုံးရက်ပါဘဲ။ မနက်ဖြန် ‌တက္ကသိုလ်သွားစရာမလိုတော့ဘူး။ ဒီနေ့ ညနေလောက်မှ အိမ်ပြန်ရောက်ခဲ့ပြီး ညစာကို မိသားစုစုံလင်စွာနဲ့ ပျော်နွှဲကြတယ်။

Nuk : Congratulations ပါ မေ့ကလေးလေးတွေ ၊ အခုကစ လူကြီးပီသရတော့မယ်နော်ကလေးတို့