Scène 4: kom vechten dan!

20 8 2
                                    

[Jace springt op de jongen af. Ze cirkelen om elkaar heen, opzoek naar een zwakke plek of een gaatje in de verdediging. Dan besluit Jacelynn dat het lang genoeg heeft geduurd en valt aan. De camera draait rond het schip en de twee vechtende jonge mensen.Tijdens het gevecht worden er neerbuigende opmerkingen geroepen.]

JACE

Is dat alles wat je kan? Niet slecht, maar ik ben beter...

PERCY

Ach houd toch je mond. Zo meteen zing je wel een toontje lager.

[De conversatie zet zich zo voort (acteurs mogen improviseren) en ze blijken beiden aan elkaar gewaagd. Uiteindelijk weet Jace haar dolk tegen de keel van Percy te leggen en kan ze hem op zijn knieën dwingen.]

JACE

Ik vraag me af wie er nu een toontje lager zingt. Vladimir! Pak het touw en bind hem vast!

[Vladimir komt aangelopen met een touw in zijn handen en gooit het voor Jacelynn op de grond. Geïrriteerd kijkt ze op.]

VLADIMIR

Ik hoef van jou geen bevelen aan te nemen, bij de god van de donder! Doe het zelf! Boterbloempje mag haar handen ook wel vuil maken hoor.

[Hij spuugt op het dek. Jacelynn rolt met haar ogen, met de achterkant van haar dolk slaat ze op Percy's slaap. Hij valt bewusteloos neer. Jace grijpt het touw en bindt Percy vast. Daarna sleept ze hem aan zijn been naar de andere mannen aan de zijkant van het schip.]

Jacelynn & DilaraWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu