Yapacagimiz yolculuk beni hem heyecanlandirmis hem de endiselendirmisti.Bilinmeyene dogru yola cikiyordum ve icimden bir ses bu yolculugun pek de sorunsuz olmayacagini soyluyordu.Bem de zamanin dha hizli gecmesi icin gunu (Tam-Vampirler gunese birkac saatten fazla maruz kalirlarsa olurler ama yari-vampirler icin bu gecerli degildir) Nereye gittigimizi bilmedigim icin yanima neler almam gerektigini de bilmiyordum.Vampirler Dagi soğuk ve karli bir yerse kalin kiyafetlere ve botlara ihtiyacim olacakti ama eger sicak ve tropik bir iklime sahipse tisort ve sort gorutmek daha uygun olurdu.
Sirktekiler de Vampirler Dagi hakkinda bir sey bilmiyorlardi.Bay Uzun haric tabii...O her konuda bilgisi olan insanlardandi ve bana kalin giyinmemi soyledi.
Evra da bu konuda Bay Uzun ile ayni fikirdeydi.Gunesten kose bucak kacan vampirlerin Karayiplerde toplanacagini hic sanmıyorum diyerek kikirdadi.
Evra Von bir Yilan cocuktu ve deri yerine pullara sahipti.Daha dogrusu bir zamanlar Yilan Cocukken artik bir Yilan Adama donusmustu.Gectigimiz alti yil icerisinde uzamis irilesmis ve daha buyuk gostermeye baslamisti.Bense neredeyse ayni kalmistim cunku normalden bes kat daha yavas yaslaniyordum.Bay Crepsley beni donusturdugunden bu yana sekiz yil gecmesine ragmen yalnizca bir yas civari buyumustum.
Normal bir sekilde buyuyememekten nefret ediyordum.Evra ile eskiden cok sıkı dosttuk ama simdi durum degismisti.Hala iyi bir arkadasligimiz olmasina ve ayni cadiri paylasmamiza ragmen artik Evra genc bir adamdi ve daha cok kendi yasindaki insanlarla -ozellikle de kadinlarla!-ilgileniyordu .Aslinda ondan yalnizca birkac yas kucuk oldugum halde Evranin bana yasitiymisim gibi davranmasi oldukca zordu cunku bir cocuk gibi gorunuyordum.
Bir yari-vampir olmanin avantajlari da vardi tabii.İnsanlardan daha guclu ve daha hizliydim ayrica onlardan cok daha uzun yasayacaktim ama gercek yasimi gosterebilmek ve normal insanlarinki gibi bir hayat surebilmek icin butun bunlardan gozumu kirpmadan vazgecebilirdim.
Eskiden oldugumuz kadar yakin olmasak da Evra hala benim arkadasimdi ve Vampirler Dagina yapacagim seyahat konusunda endiseliydi.Birkac yil once aniden kalinlasmis olan sesiyle Bildigim kadariyla bu yolculuğun sakaya gelir yani yok dedi.Belki ben de senle gelsem iyi olur.
Bu teklifi bayila bayila kabul ederdim etmesine ama Evranin kendine ait bir hayati vardi ve onu Ucubeler Sirkinden uzaklastirmak haksizlik olurdu.Hayir dedim.Sen burada kal ve hamagimi sicak tut.Ben basimin çaresine bakarim.Zaten yilanlar da soguktan pek hoslanmaz oyle değil mi? Bu dogru diyerek guldu.Buyuk ihtimalle icim gecer ve gelecek bahara kadar kis uykusuna yatarim
Evra gelmeyecek olmasina ragmen hazirlanmamda bana yardimci oldu.Zaten yanima fazla bir sey almayacaktim;yedek kiyafetler kalin bir cift bot katlanabildigi icin kolayca tasinabilen yemek pisirme gerecleri yanimdan gicayirmadigim günlüğüm ve birkac parca sey daha. Evra yanima bir de kalin bir ip almami ozellikle daga tirmanirken vo ise yarayabilcegini soyledi
Ama vampirler tirmanmayi cok iyi becerir diye hatirlattim
Biliyorum dedi ama bid dagin yamacinda sadece parmak uclarinda tutunarak asili kalmak istiyor musun gercekten?
Tabii ki istiyor dedi arkamizdan gelen gur ses. Vampirler tehlikeye bayilir
Konusan kisinin kim olduğunu anlamak icin arkama dondugumde Bay Tiny adiyla bilinen tuyler urpertici adamla yuz yuze geldim icim korkudan buz kesti.
Bay Tiny beyaz sacli tiknaz bir adamdi kalin cerceveli bir gozluk takiyor yesil renkli lastik botlar giyiyordu.Sık sık elimde tuttugu kalp seklindeki bir saatle oynardi.İyi kalpli yasli bir amca gibi gorunuyordu. Ama aslinda size merhaba deyip hemen ardindan dilinizi kesebilecek kadar acimasiz ve kotu kalpli biriydi Kimse onun hakkinda fazla bir sey bilmiyor ama herkes indan korkuyordu.Adi Desmond du ve adi kisaltilip soyadina eklediğinizde Bay Destiny oluyordu.
Bay Tiny yi sirke yeni katildigim donemdrn beri gormemistim. Yine de onun hakkinda cok sayida hikaye duymustum; kahvaltida cocuk yedigi, ayaklarını ısıtmak için kasabaları yaktığı söyleniyordu. Onu birkaç metre uzakta ellerini arkasında kavuşturmuş parlayan gözlerle bizi dinlerken görmek beni tedirgin etmişti.
Sanki en baştan beri konuşmanın içindeymiş gibi vampirler tuhaf yaratıklar dedi öne doğru bir adım attı. Sınırlarını zorlamaya kendilerine meydan okunmasına bayılırlar sırf biri yalnızca geceleri dışarı çıkabilmeleri ile dalga geçti diye güneş ışığı altında ölene kadar yürüyen bir vampir biliyorum
Bu sirada uzattığı elini korktuğun halde istemsizce tutup sıktım avra ise bunu yapmadı Bay Tiny gülümsemekle yetindi ve elini çekti
Bana sormadan çantamı alıp içine bakarak demek vampirler dağına gidiyorsun dedi yanına kibrit almayı unutma Shan usta uzun bir yol ve soğuk günler seni bekliyor vampirler dağı civarında esen rüzgar senin gibi kalın derili bir genç adamın bile iliklerine işleyecektir.
Tavsiyeniz için teşekkürler dedim
Bay Tiny nin insanın kafasını karıştıran yönü buydu işte: her zaman nazik ve cana yakındı her türlü kötülüğü yapabilecek biri olduğunu bildiğin halde bazı zamanlar ona karşı sempati duymadan da edemiyordunuz
Küçük insanlarım yakınlarda mı diye sordu küçük insanlar kapşonlu mavi cübbeler giyen hiç konuşmayan ve hareket eden herşeyi yiyebilen (insan dahil) kısa boylu yaratıklardır bu gizemli varlıkların birkaçı neredeyse sürekli olarak ucubeler sirki ile birlikte seyahat ediyordu ve o sıralarda sekiz kişiydiler
Büyük ihtimalle çadırlarında olmalılar dedim yaklaşık bir saat önce onlara yiyecek götürdüm ve sanırım hala yemek yiyorlar görevlerimden biride küçük insanlara yiyecek bulmak için ava çıkmakti büyüyüp daha düzgün görevleri üstlenmeden önce Evra da bizimle birlikte ava çıkıyordu. Şimdilerde ise bana sirkte çalışanların çocukları yardımcı oluyordu
Bay Tiny gulumseyerek harika dedi ve kapıya yöneldi tam o sırada Ah unutuyordum diyerek durdu bir şey daha var. Larten a benimle konuşmadan yola çıkmamasını söyle
Sanırım biraz acelemiz var dedim bunun için zamanımız olma...
Sen yanlizca onunla konusmak istedigimi soyle yeter diyerek araya girdi Bay Tiny. Bana zaman ayiracagindan eminim. Bunu söyledikten Sonra gozlugunu hafifce indirerek bize bakti ve el sallayip gitti. Evra ile endiseyle birbirimize baktiktan sonra birkac kutu kibrit bulup canatama tiktim ve sonra da Bay Crepsley yi uyandirmaya gittim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DARREN SHAN-Vampirler Dağı
VampirosArkadaslar bu kitabi cok seviyorum ve sizinlede paylasmak istedim.Umarim seversiniz ve de oylama,yorum yaparsaniz sevinirim!! 4.KİTAPTIR