$ Giyinme Odası $

216 19 4
                                    

Fazla heyecanlı olduğum için elim ayağım yerinde durmuyordu. Sınavımın çok iyi geçtiğinden emindim ama Bellerbys College'de okuma fikri çılgıncaydı! 4 ay önce başvuru yapmış ve İngiltere'de okuyabilmek için 2 tane yeterlilik sınavına girmiştim. Biri bilgimi ölçmek, diğeri ise yurtdışında yaşamak için yeterince İngilizce'ye sahip olup olmadığımı test etmek içindi.

Kardeşim saate bakıp;

"Saat tam 09.30 oldu." dedi.

Bilgisayarın sayfasını yeniledim fakat sonuçlar gelmedi. Tekrar yeniledim ve yine olmadı.

Bir yandan kardeşimin elindeki telefondan anne ve babamla görüntülü konuşuyordum. Onlar iş seyehatinde, Ankara'dalardı.

Lisenin ilk yılında anne ve babamın 1 aylık bir iş seyehatinde olmasından dolayı sınava girememiştim. İkinci senenin başında dedemi kaybettiğim için girmemiştim.

Fakat bu yılın yazında kendimi toparlayıp sınava girmiştim.

Babam:"Sayfayı tekrar yenile kızım."
Babamda en az benim kadar heyecanlıydı.

Babam:"Hala gelmedi mi?"

"Baba tamam bi dur deniyor, sen mi girdin sınava o mu belli değil." Fediklerine karşıt ona gözlerimi büyüttüm. Babamın hevesinin kırılmasını istemiyordum.

Sayfayı tekrar yeniledim ve evet sonuçlar ekranda belirdi.

Y/n:"Hah!"

Babam:"Noldu geldi mi?"

Kardeşim telefonu bilgisayar ekranına tuttu. Ben sevinçten ağlamaya ve çığlık atmaya başladım. Başarmıştım, İngiltere'deki tüm yüksek puanlı okulların listesi ekrandaydı.

Annenle babamdan ses gelmiyordu. Telefonu kardeşimin elinden çekip ağlayarak konuşmaya devam ettim.

Y/n:"Fullemişim! Baba Türkiye'de 1. olmuşum, GKR sınavında (çoğu ülkede yurt dışı eğitim alma imkanı sağlayan danışmanlık) dünyada dereceye girmişim!"

Babamın da gözleri dolmuştu, konuşmuyordu.

Annem:"Yapabileceğini biliyorduk benim canım kızım seninle gurur duyuyoruz."

...

Biraz sakinleştikten(!) sonra yatağıma atlayıp Rüya'yı aradım. Onun da sonuçlarını merak ediyorum.

Y/n:"Hey, sonuçlar açıklandı! Bekle, neredesin sen? O sesler de ne?"

Rüya:"Y/n? Sen misin?"

Bu kız niye böyle ya.. Kim olduğunu bilmeden ne diye açıyorsun o zaman telefonu.

Y/n:"Yoo ne münasebet ben Müge Anlı'dan arıyorum galiba beyniniz kaybolmuş size yardım etmek istiyoruz."

Rüya:"Ne!? Müge Anlı mı- Anneee abim odasında mı?"

Çıldırmak üzereyim. Aramayı sonlandırıp tekrar aradım.

"Alo." dedim sakince.

Yine arkada sesler vardı.

Rüya:"Hey! Y/n, inanmayacaksın ama ben sınavda derece yaptım ve en yüksek imkana sahibim şuan. Sen baktın mı sonuçlara?"

Konuşurken arkada ki sesler uzaklaşmaya başladı.

Y/n:"Yesss! Bu süper haber, ben de Türkiye'de 1. oldum Rüya. Başardık, hayallerimiz ve kuracağımız mükemmel hayatlar için ilk adımı attık."

Rüya:"Şuan çok mutluyum. Hemen buluşmalıyız, ben size geleyim mi? Benim odam müsait değil şuan."

Y/n:"Harbiden o sesler neydi?"

Rüya:"E şimdi ben İngiltere'de ki tüm kolejlerin listesini ekranda görünce tabi ki hemen kararımı verdim. Zaten seninle hayal etmiyor muyduk Bellerbys Collage'i, İngiltere'nin en iyi okulu. Aynı zamanda dünyada da çok başarılı."

Y/n:"Evet ama ilk önce biraz düşünmeliyiz değil mi? Bu önemli bir karar. Ayrıca ailelerimize de son kez danışmak da fayda var."

Rüya:"Neyse işte giyinme odamı boşaltıyordum. Ama bir tane valize daha ihtiyacım olacak bu gün onun için alışverişe çıkacağım. Ama çokta bir şey almam yani sonuçta Londra'ya gidiyorum oradan alacağım çok şey var."

Ciddi olamazsın.

_____________________

2 hafta sonra

Arabadan indim ve babamın bagajdan çıkarttığı 1 büyük ve 1 küçük valizleri aldım.

"Bülent Ersoy daha az valiz alıyor valla konserlerine giderken."

Kardeşime sinirlenmedim ama küçüklükten kalma bir özellik olsa gerek sürekli atışırdık.

Y/n:"Bir sırt çantasıyla İngiltere'ye gitmemi beklemiyorsun herhalde."

Annem vedalaşmak için sarılmaya başladı. Evde her ne kadar uzun süre vedalaşmaya çalışsak da sonuçta ilk kez başka bir ülkeye gidecektim. Hem de ailem yanımda olmadan, 17 yaşımda. Bu benim için bir sorun değil ama ailem, 'Sana güveniyoruz ama çevreye güvenmiyoruz.' mantığıyla pek endişeliydi.

Ama ailemin endişesi en yakın arkadaşım olan Rüya'nın benimle birlikte orada olacağı için biraz azalmıştı. Zaten onun yurtdışı tecrübeleri var. Aynı okula gitmek büyük bir şans. En iyi arkadaşımla İngiltere'ye gitmek, orada yaşayacak olmak kocaman bir şans.

Ben ailemle vedalaştıktan sonra Rüya'nın babasının arabası da bizim arabanın arkasında durdu. 4 valizle gelmiş, şaşırdım mı? Hayır...

Bir de onların vedalaşmasını bekledikten sonra nihayet Rüya yanıma geldi. Ailelerimizden, tonlarca 2 haftadır dinlediğimiz tüm öğütleri dinledikten sonra son kez el sallayıp uçağa binmek için en son biletlerin kontrollerinin yapıldığı sıraya girdik.

Rüya:"Y/n inanabiliyor musun ben şuan en yakın arkadaşımla Londra'ya Bellerbys'de okumak için uçağa binmek üzereyim."

Y/n:"Sanırım hayatımız da ki tüm şansımızı 17 yaşımızda kullanıyoruz."

Rüya:"Lan Londra'ya gidiyoruz Londra'ya! Bellerbys'de okuyacağız asıl şimdi hayatın kapıları açılıyor."





Yesss! İlkbölümü yayınladım nasıl olmuş sizce?😋

Actor | Louis PartridgeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin