Day 43Rhaine's POV
"Hey! OK ka lang ba?" Mikah
ka-skype ko sya ngayon
"uhh yeah ."
"Mukhang wala ka sa sarili mo eh"
"Ahh yun ba. wala lang gabi na kasi ako nakatulog"
"okay. hmm kamusta? Nathalie called me.. how's your financial?"
I looked away
"I'm---I'm working"
"Really? Ghad. Anong klaseng work?"
psh iniiwasan ako ni nerd.
Nakakainis akala ko ba crush nya ako. yeah. crush? pambata lang yun
pero ibig-sabihin ng crus importante sya sayo
tss. malamang joke nanaman HA.HA
expectation kills
"Hey Katie you're spacing out "
"huh? sorry but I really have to go. next time again!" sabi ko at kin-lose ko na yung laptop ko
nakahiga lang ako sa kama ko
Hayy...
naisip kong bumaba at nagulat ako sa nakita ko. why she's here?
"Anong ginagawa mo dito?" taas-kilay kong
sabi. tanda nyo yung babaeng umiyak sa harap ko dahil si Seth daw ay si Silver? andito sya"May problema ba?" lumabas si nerd galing yatang kusina, seryoso ang mukha nya at nakatingin lang saakin ng diretso bigla tuloy akong kinabahan
"N-nerd"
Binigyan nya ng kape yung babae.
"She's-- Lorraine. ex ko"
napanganga ako
Ex nya?! Yang babaeng yan? Tama ba ang dinig ko? Kung ganun sya si...
"Silver" bulong ko
tinanggal nya ang salamin nya ginulo ang buhok nyasya nga...
sya yung lalaking nabunggo ko
suot nya yung kwintas na may nakalagay na 'Silver'
what's this? So totoo ngang nagsisinungaling sya
Dustin is right. I don't really know him I smiled bitterly
ang sabi nya hindi lahat ng lalaki manloloko ang sabi nya naiiba sya pero tignan mo nga naman
"I lied. I'm sorry. Hindi din ako ang talagang natulong sayo there's someone, behind of this ginagawa ko lang to kasi kailangan ko ng matutuluyan Everything is a lie. yung binili ko ang mansyon na to hindi yun totoo lahat ay kasinungalingan lang. I'm not Seth. I'm Silver, Silver Lance Costalleho"
May kumirot sakin ang sakit.. ang sakit maloko ulit
"I just can't hide it anymore" Nerd- oh scratch that. Silver nga pala
nakita kong ngiting tagumpay yung Lorraine
Why? bakit nasasaktan ako? Ano ba si Nerd sakin? Dammit!!
"Kung kasinungalingan lang pala. wala kang karapatan sa mansyon na to! Umalis ka na at isama mo yang babaeng yan!"
I felt that my tears will come out anytime soon pinigilan ko
ayokong umiyak
"exactly, I'm leaving"
sabi nya at kinuha ang mga maleta nyahuh. Just like dad
"Goodbye Katie. And I'm sorry."
"Just get out now!"
at lumabas na sya kasama ang Babae nya
gusto ko syang habulin at pigilan.. Tinignan ko sya sa mata at parang ayaw nya pa ding umalis pero umalis din sya sa huli
Ang sakit ng dibdib ko
Wala na sya.
Parang kahapon lang nung tinanong ko sya kung crush nya ako at um-oo sya
pero kani-kanina lang ang lahat
ha! Ano ba sya?! Magsama sila. tutal ang lalaki pare-parehas lang
Hindi ko alam kung bakit dinala ako ng mga paa ko sa kwarto nya.
pagbukas ko wala na ang mga gamit nya. his scent was still here
dito ko sya kinakatok kapag breakfast na
eto yung kwartong pinapalinis nya palagi
"You tell me to give others a chance. pano ko yun gagawin kung pati ikaw na mismong nagsabi sakin. ay niloko lang din ako" Sabi ko at binuksan ang pintuan
ayoko na.. lalabas na ako
Sinubukan kong manood ng TV Rhaine this is just ordinary day
kunwari walang nangyari kanina
pero bawat sulok ng bahay na to
yung mga bangayan naming dalawa ang nakikita ko
tumakbo ako at nagkulong sa kwarto ko
and I cry
Really hard.
BINABASA MO ANG
My Nerdy Boss
Teen Fiction"hey! maid i want coffee!" "Magtimpla ka mag-isa mo!" "What? you're my maid right? baka gusto mong mapalayas ----" "fine! ipagtitimpla kita pagkatapos ibubuhos ko sayo!" "Ano?!" "Wala. sabi ko ang bingi mo grabe!" "yeah. whatever hindi na lang kita...