🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
මීදුමෙන් වැසුනු වලාකුලු අසපුවේ කුඩා පාලමක් මතින් ගුඅංයාඕ සහ ලන් ශිචෙන් ඇවිද ගියේය. ලන් ශිචෙන්ට පිටුපසින් ඇවිද ආ ගුඅංයාඕ වලාකුලු අසපුවේ සුන්දරත්වයට වශී වි සිටියේය . සුදුවන් හිම මුලු වලාකුලු අසපුවම වසාගෙන සිටියේ සේද සලුවක් මෙන්ය.ඒ මතින් ලන් වංශයෙ සිසුන් ඉතා සංසුන්ව ගමන් කරමින් සිටියේය. ගුඅංයාඕ මීට පෙර වංශ දෙකක ජිවත් වූවත් ඒ කිසිම වංශයක මෙතරම් සාමකාමී බවක් , නිදහස් බවක් ඔහුට දැනුනේ නැත. ලැන්ලින් වනාහි මිහිපිට අපායකි , නීඒ වංශය සෑම විටම අවධානය යොමු කරන්නෙ සටන් කිරිමට පමණි. එහෙත් ලන් වංශය ඊට හාත්පසින්ම වෙනස්‍ ය. නීති තුන් දහසකට යටත් වෙලා ජිවත් වුනත් කිසිම කෙනෙක් අසතුටින් සිටින බවක් ගුඅංයාඕ හට පෙනුනෙ නැත.
දෙදෙනා අතර තිබු නිහඩතාවය බිදිමින් ශිචෙන් තම හඩ අවදි කළේය.
" ඉතින් යාඕ ගුසු ලස්සනයිද "
" ඔව් ගොඩක් "
ලන් ශිචෙන් සිනාසුනේය .
" ඔයාගෙ අලුත් නවාතැන කොහොමද "
" ඒ කිව්වේ."
" නීඒ වංශය ඔයාගෙ අලුත් නවාතැන නේද."
" ආ , ඔව් , ඇත්තටම නීඒ වංශය ගොඩක් හොදයි . ඒත් ...."
" මොකද ඒත්..."
" තමන්ගෙ ගෙදර වගෙ කිසිම තැනක් දැනෙන්නෙ නැනෙ ලන් ශිචෙන් "
" ඔව් ඒක ඇත්ත . ඒත් ගෙදරක් කියන්නෙ මොකක්ද දන්නවාද . තමන්ට නිදහසෙ ඉන්න පුලුවන් තැනකට . ලැන්ලින් එහෙම තැනක් නෙවෙයි නෙද ඔබට.."
" හ්ම්ම්ම් "
" ඔබ ඔබේ පියාට වෛර කරනවාද "
" නැ. ඔහු මට මොනවා කලත් ඔහු මගෙ පියා , මන් කොහොමද ඔහුට වෛර කරන්නෙ.."
" ඒ කියන්නෙ ඔහු ඔබට මොනතරම් රිද්දුවත් ඔබ ඔහුට වෛර කරන්නෙ නැද්ද "
" නැ. මැරෙන්න මොහොතකට කලින් හරි ඔහු මාව ඔහුගේ පුත්‍රයා කියලා පිළිගත්තානම් මට ඒ ඇති."
ලන් ශිචෙන් එක්වරම නතර වී තමාගෙ පිටුපසින් පැමිණෙන ගුඅංයාඕ දෙස බැලුවේය. ඔහුගේ දෑස් වල කදුලු පිරී ඇත. මෙතෙක් වෙලා ඔහුගෙ මුවේ තිබුන සිනහාව ඔහුහෙන් පලා ගොසින් ඇත. තමා දෙස බලා සිටින ලන් ශිචෙන්ව දුටු ගුඅංයාඕ තම දැසින් වැටෙන කදුලු නතර කර ගන්න කෙතරම් උත්සහ කලත් එය ආසාර්ථක උත්සහයක් විය..
YOU ARE READING
𝙏𝙝𝙚 𝙂𝙤𝙡𝙙𝙚𝙣 𝘽𝙞𝙧𝙙 𝙎𝙞𝙜𝙝𝙞𝙣𝙜 𝙊𝙣 𝙎𝙣𝙤𝙬
Historical Fiction" තමාගෙ මේ අවසනාවන්ත දෛවයට වග කිව යුත්තෙ තමාගෙ පියාද , නැතිනම් මවද ඔහු තමන්ගෙන්ම ප්‍රශ්න කරන්නට විය.. " ~ ජින් ගුඅංයාඕ ~ " හැමතිස්සෙම තමන්ගෙ හිස කෙළින් තියාගන්න උත්සහ කරන්න .ඔයා හිස පහත් කරන්න කරන්න ඔයාට වැද...
