The Nerd Is Extraordinary girl(on going)

Chapter 2: The meeting

Lucy’s POV

*****

“Goodbye to the old me and hello to the new me.”

Nandito na ako sa

.

.

.

.

.

Philippines

I don’t know kung nalalaman nila na nandito ako. Tssk mahahanap at mahahanap din nila ako. Napabuntong hininga na lang ako. Naglalakad ako ngayun palabas ng airpart pero may nakita akong nakaillustrationn ang buong pangalan ko. Tssk.

“And you are?” mataray kong sabi.

“Im Sebastian, butler of Mr.  Neville your Grandfather. Ehm shall we go now.”

Naglalakad kami hangang nakita naming ng limousine.  Binuksan ni Sebastan ang ang pintuan ng limousine kaya pumasok ako at sumunod naman siya.

“Saan ba tayo pupunta?”

“Malalaman niyo din.”

Hindi na ako nagtanong pa hangang nakarating kami sa destination namin. Nandito kami sa isang Hotel or I thing 5 star Hotel. Pagpasok naming sa Hall way ay parang walang katao-tao  naglakad kami ng lakad hangang nakarating kami sa malaking pintuan nung palapit kami sa pintuan ay ang ingay sa loob ng binuksan ni Sebastian ang pinto ay tumambad sa akin ang isang meeting at biglang tumahimik silang lahat nu nakita nila ako.

“Who are you, and who is the responsible to enter  you here in this hall.?” Tanong ng isang mtaray na ina ay thing 30 to 35 yata ang age.

“I’m the one who invite this beautiful lady, Why Mrs. Dwight is there any Problem?” sabi ng isang matandang lalaki.

“Nothing Mr. Smith” sagot ng matandang  babae at saka umupo na si Mrs. Dwight.

“Ok. I’ll explain.” Sabi ni Mr. Smith.

Habang hindi pa nagsasalita si Mr. Smith ay biglang napahinto ako ng may nakita akong pares ng mata ang nakatingin sa akin. Hindi ako nagkakamali dahil siya yun.

Unknown’s POV

Nung nakita ni Lucy kung sino ang nakatingin sa kanya ay biglang sumama ang pakiramdam niya.  Biglang nagsalita si Mr. Smith tungkol sa kanilang anak o apo nila. Na si King Alexander Xavier Smith

“To introduce you infront of you. She is Miss. Elizabeth Lucy Young.’’

Biglang nagbubulungan ang mga tao dahil sa kanya.

“Bakit isang Young pa ang pinadala ni Mr. Smith.’’

“0o nga”

Ganyan ang narririnig ni Lucy nung  nandoon siya sa harapan. Hindi niya alam kung bakit siya nandoon. Sa inis niya biglang hinagis niya an gang dalawang kusilyo sa table at hinagis niya yun kay Mrs. Dwight at sa babaeing kinakausap niya. Muntik sa mukha ni Mrs. Dwight matamaan ang kotselyo sa upuan niya. 

0.o

Nagulat si Mrs. Dwight sa nangyari sa kanya.

“Next time don’t make me angry coz I might kill you Mrs. Dwight.” Sabi ni Lucy in Serious tone.

“I don’t know why you brought me here Mr. Smith, but I think can’t help you all of you?” Tanong ni Lucy

Palabas sana si Lucy sa pintuan ng biglang may nagsaslita na hindi niya inaakala na siya din ang pagpipigil sa kanya.

“You’re still the same Brat”

Biglang napahinto si Lucy palabas ng meeting ng Narinig niya ang salitang yun.

“Hindi ko inaasahan na pigilan mo ako sa salita mo Tanda.”

“To make it clear to everyone. I came here because of your idiotic son nor your grandsons.” Sarcastic na sabi ni Lucy. Ngumiti si Lucy nung narinig nila ang kanyang sinabi dahil hindi nila inakala na siya pala ang pinadala.

“To be exact siya din ang magpapatino sa ating apo o anak natin.” Singit nung matandang napahinto kay Lucy.

“Your right” sabi ni Mr. Smith at nagapiran silang dalawa.

=.= -Mukha ng mga parents.

Lucy’s POV

“Mga tanda talaga” I whispered.

“May sinabi ka ba huh?” tanong ni Tanda dahil magkalapit ang upuan namin.

“Wala’’ sagot ko.

Nung tumingin ako sa meeting ay naging seryoso silang lahat. Dahil sa sinabi ni Mr. Smith at si Tanda.

*Fast Forward*

“Be careful in my Grandson, He is a Monster” sabi ni Mr. Smith nung bumaba ako sa sasakyan.

“ Sure. And by the way old man take good care especially to your health you never tell them isn’t it.?” Sabi ko habang tumitingin sa kanya. Siya naman ang hindi makatingin sa akin.

“I think this mission you gave me it would be… fun” sabi ko habang nakangiti habang lumalayo sila.

Nagsimula na ako naglakad papunta sa condo ko na inset nila Mr. Smith at si Tanda. Pumasok ako sa loob at kinausap ang Receptionist kung anong room ako.

“Elizabeth Lucy Young” sabi sa receptionist.

“Room 123 8th floor Ma’am” reply ng receptionin.

Pagpasok ko sa elevator ay sumasara  na pero may humarang na kamay sa elevator tinignan ko naman ang taong pumasok isang nakasuit na lalaki at I think kaage ko pa. Pinindot niya ang 8th floor din. Habang hinihintay namin ang floor.

*Ting*

Unang lubas sa elevator ay ako habang hinahanap ko ang number na binigay ng receptionist ay narelize ko ang lalaki na kasunod ko ay si King Alexander Xavier Smith. Tumingin ako sa likod ulit at tinignana ulit siya. Hindi nga ako nagkakamali dahil siya yun. Linagpasan niya ako at naglakad siya ng lakad hangang huminto siya sa pang apat na condo siya huminto. Tinignan ko ang numero ng condo niya.

“So magkatapat kami ng condo. What a life they gave.’’

Pasalamat lang hindi niya ako nakilala dahil nakasunglasses ako. Naglalakad ako sa condo pagbukas ko palang ay tumakbo ako agad sa kama at humiga sa King size bed.

“Haaaay!!”

Ilang minute lang ako nahiga at naglakad papunta sa CR at ginawa ko ang routine at pumunta ako sa veranda para makafreash air papasok ako sana ng maynarinig ako ng parang nahulog na breakable na materials hinanap ko kung saan yun pero sa katabing kong condo pero nung tinignan ko kung sino ang nagwawala pero si King. Nung papunta si King sa kanyang veranda ay tumakbo ako agad sa loob kung saan malapit lang ako sa pintuan ng veranda. Habang tinitignan ko siya sa  kinaroroon niya ay nagulat ako sa nakita dahil umiiyak kahit nakatalikod siya sa akin dahil. Nakita kung siyang tumingin sa langit at tumulo ang kanyang luha. Ngaun lang ako nakakita ang lalaki ang umiiyak. Habang tinitignan ko siya biglang nawalang malay siya at nahulog siya sa sahig. Tumakbo ako palabas ng room ko papunta sa room niya nung hinawakan ko ang door knob ay pinihit ko ito. Kala ko nalock ito pero hindi kaya dalidali akong pumasok nagulat ako sa madaming basag na picture frame vase at kung ano-ano ang breakable na gamit. Hinanap ko ang daan papunta sa veranda nung nahanap ko ay tumakbo ako agad sa kinaroroonan niya hinawakan ko ang noo niya masnagulat ako dahil ang taas ng lagnat niya.

“Uy King gumising ka jan” sabi ko habang binubuhat ko siya papunta sa couch niya sa living room pasalamat siya sanay ako sa nabibigat.

“Uy!”

Nakahalf open ang kanyang mata kaya medyo nagigising siya kaya tumawag ako ng tulong para ipunta siya sa hospital. Nung natapus kong ginawa ang tawag na yun at nagpaalam.

“Uy kukuha ako ng tulong para ipunta ka sa hospital.’’

Pagkatapus kung sinabi yun ay tumakbo na ako sa condo ko.