Not: Bu bölüm çeviridir. Çeviri ve eklemeler bana aittir.
- Satır arası yorumlar yapmayı ve oy vermeyi unutmayın <3
*
Yalnız oturuyordun, yanakların yaşlarla ıslanmıştı.
Erkek arkadaşın - eski erkek arkadaşın - tam bir pislikti. Onu uzun zaman önce terk etmeliydin.
Hafif bir inilti soluna bakmanı istedi. Gördüğün en tatlı gözlere sahip, tüylü büyük siyah bir köpek vardı. Merakla sana bakıyordu ve başı yana doğru eğikti.
"Merhaba" dedin.
Köpek, bir anda kalbini eriten yumuşak bir hav sesi çıkardı. Tasması yoktu ve hiçbir yerde sahibini göremiyordun ama tam bir başıboş gibi de değildi. Sokak köpeği olamayacak kadar temiz ve oldukça iyi huylu görünüyordu. Senden bir kol boyu uzakta, oturuyordu.
"Buralarda mı yaşıyorsun?"
Köpek daha yakına yürüdü ve ardından doğrudan önüne oturdu. Çok arkadaş canlısı görünüyordu, bu yüzden uzanıp başının tepesini okşadın.
"Sen çok tatlısın."
Köpek bir tür mutlu ses çıkardı.
Köpeği sevmeye devam ederken yanaklarındaki gözyaşlarını sildin ve köpek tekrar sızladı. Uzaklaşmaya başladı. Kaşlarını çattın, bu kadar çabuk gittiği için hayal kırıklığına uğradın. Fakat şu anda buna aldırmadın.
Ama sonra garip bir şey yaptı. Büyük kır çiçeklerini kokladı ve onları ısırmaya başladı.
"Hayır dostum, onları yeme! Seni hasta edebilirler!"
Köpek çiçekleri yemiyordu. Kafasını geri çeketi ve yerden birkaç tane aldı, sonra size doğru koştu. Oturdu, hafif salyalı çiçekleri kucağınıza bıraktı ve kuyruğunu sallarken seni beklentiyle izledi. Çiçekleri kaldırdın ve onlara baktın.
"Vay...teşekkür ederim," dedin ve hayretler içinde güldün. "Sana bunu nasıl yapacağını kim öğretti?"
Köpek başını kucağınıza koydu ve size baktı. Bu sevimli köpeğin kime ait olduğunu bilmek istiyordun. Elinizi dürttü ve sen de onu okşamaya devam ettin, kulaklarının arkasını ve çenesinin altını kaşıyordun - mayışarak gözlerini kapatmasını sağlayan tüm güzel noktalar.
Kısa bir süre sonra bir ses duydun. "Sirius! Neredesin seni küçük pislik..."
Senin yaşlarında genç bir adam belirdi ve köpeği gördü.
Gözlüklü ve koyu renk saçlıydı.
Yaklaşırken "İyi akşamlar," dedi, biraz beceriksizce.
"Bu senin köpeğin mi?" diye sordun.
"E...evet. Evet, o benim köpeğim" dediğinde köpek hırıltılı bir ses çıkardı.
"O çok tatlı." dedin. Adam birkaç kez senin, köpeğin ve elindeki çiçeklerin arasına baktı ve bir tür aydınlanma yaşar gibi oldu.
"Ah, evet, kesinlikle. O gerçekten tatlı. Ama sadece parklarda tanıştığı güzel kızlara." dedi. Güldün, hala yanında sıkıca dikilmiş olan köpeği seviyordun.
"Teşekkürler..."
"Rahatsız ettiyse özür dilerim. Çok dramatik biri, görüyorsunuz - küçük bir anlaşmazlığımız oldu ve kaçtı. Ona gerçekten bir tasma almalıyım."
Köpek... gözlerini mi devirmişti? Hayır, bunu sadece hayal etmiştin.
"Hiç sorun değil. Aslında günümü güzelleştirdi." dedin.
Köpek gururla ayağa kalktı.
"Pekala, şimdi gerçekten eve gitmeliyiz. Seninle tanışmak güzeldi. Ah, bu arada ben James."
"Y/N." Kibarca gülümsedin.
"Ve bu Sirius, dedin sanırım?"
"Evet."
"Köpek Yıldızı gibi mi? Mantıklı." dedin.
Köpek anlaşmış gibi havladı.
"Gerçekten akıllı görünüyor. Bu biraz garip." James dudaklarını büzdü. "Evet, bir...köpek için oldukça akıllı. Her neyse, seni daha fazla tutmayacağız. Eve gidip - bilirsin - köpeği beslemem gerekiyor." James, Sirius'a çok anlamlı baktı.
"Peki. Seninle tanışmak güzeldi. Seninle de öyle Sirius." Köpeğe son bir kez okşadın ve o zıplayıp yanağını yalayarak seni hazırlıksız yakaladı.
James derin bir iç çekti.
"Sirius, aşağı. Hayır. Kötü köpek."
"Sorun değil," kıkırdadın. Parmağınızın ucunu öpüp Sirius'un burnuna dürterek iyiliğine karşılık vermeye karar verdin. Kuyruk sallama hızı büyük ölçüde arttı.
"O zaman, iyi günler." dedi James.
"Sana da." El salladın ve Sirius, James'i geldikleri yere kadar takip ederken sızlandı.
"Vızıldamayı kes dostum..." dedi James.
*
NASILSINIZZ hafta sonları dershane hafta ici okul anca zaman bulabildim btw Cumhuriyet Bayramınız kutlu olsun <3
