Benim için konusuyla, karakterleriyle kısacası her şeyiyle mükemmel bir hikayeyle karşınızdayım.
Umarım siz de seversiniz, keyifli okumalar diliyorum <3 <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1. BÖLÜM : KARANLIK SOKAK
Aşk...
Yıllar boyunca kimsenin anlamlandıramadığı 3 harflik kutsal duygu...
Her gece beni yollara sürükleyen, yıllardır umut kırıntılarıyla ruhumu doyuran o mükemmel duygu...
Soğuktan üşüyen ellerimi hırkamın cebine sokarak üşüdüğümü umursamadan hızlı adımlarla yürümeye devam ettim. Onu bir saniye bile olsa görebilme ihtimali vücuduma soğuktan daha çok ateşte yanıyormuşum gibi hissetmemi sağlıyordu.
Yağmurun başlamasıyla ağzımdan benim bile zar zor duyduğum ufak bi küfür savruldu. Yağmuru seviyordum, vücuduma değen her bir damla ruhumu özgür hissettiriyordu. Eğer yarın hasta olmayacağımı bilseydim saatlerce yağmurun altında kalacağıma yemin edebilirdim. Yağmurun hızlanmasıyla ben de adımlarımı hızlandırmaya başladım, bomboş sokaklarda sadece ben ve adım seslerim vardı.
Sokağın başında duran tabelayı gördüğümde rahatladığımı hissettim. Karanlık Sokak... Kesinlikle adını hak eden bir sokaktı. Gelmem gereken yere ulaşıp başımı kaldırdığımda 2. kata baktım. Işık yanmıyordu, hem de ilk defa. Bunun olması çok garipti çünkü o ışıkları yakmadan duramazdı. Şimdi ne yapmam gerekirdi? Evde olup olmadığını öğrenmek için zile basmaktan başka çarem yoktu.
Siyah hırkamın kapüşonunu başıma geçirdiğimde camdan baksa bile beni tanıyamazdı. Tüm cesaretimi toplayıp zile bastığımda cevap gelmemişti. Geri çekilip cama dikkatli baktığımda perdelerin sökülmüş olduğunu fark ettim. Tahmin ettiğim şey olamazdı değil mi?
Dolan gözlerimi umursamadan zile basmaya devam ettim. Parmaklarım uyuşana kadar, yağmurda iç çamaşırlarıma kadar ıslananmamı umursamadan zile basmaya devam ettim. Size yemin ederim orada saatlerce durduğumu dizlerim tutmayıp yere çöktüğümde anladım. Kapüşonumu başımdan çıkardığımda bakışlarımı göyüzüne çevirip akan gözyaşlarımın yağmura eşlik etmesine izin verdim.
Anladım ki o artık yoktu ve karanlık sokak hiç bu kadar karanlığa gömülmemişti...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Herkese tekrardan selamlarr :)
Giriş bölümü olduğu için bu bölümü birazcık kısa tuttum.
Bir sonraki bölümlerde görüşmek üzere, kendinize iyi bakınn <3 <3
