Merhaba ben Defne bir kaç ay öncesine kadar mükemmel sayılabilecek bir hayatım vardı
Ailem ile yaşıyorum, ben, babam Erkan, Annem Manolya ve küçük kız kardeşim Kader. Annem ve babam birbirlerine çok aşık gibiler, her zaman birbirlerine küçük sürprizler yaparlar ve yemeklere giderler. Babam bir şirkette çalışıyor sabah 9 akşam 5, annem şimdilik çalışmıyor amma genelde pek evde değil arkadaşları ile gezmeyi pek sever kendisi, anlayabiliceğiniz gayet sıradan bir hayatım vardı.
Ailemde üç kural var bunları hiç bir taktirde çiğneyemem, aslında bana garip gelmiyordu tabi bir süre öncesine kadar ama bu kuraların başka ailelerde olmadığını öğrendiğimden beri her şey garipleşmeye başladı... içimde garip bir ürperti var ve sanırım annem ve babam bunu fark etmeye başladı, şahsen bende korkmaya başladım.
Kuralar şunlar: 1 rinci kural bodum katına asla inemezsin, buna uzun süre garip bir açıklama getirdiler, neymiş babamın iş evrakları önemli dosyalar falan varmış ve herhangi bişey kaybolursa babamın başına sorun açabilirmiş. Bu bana uzun süre yeterli gelmişti. Zaten umrumda bile değildi bodruma inmenin tek yolu dışardandı ve anahtar ile açılıyordu aklıma bile gelmezdi yani kısaca. 2 inci kural evde kimse kalamaz ve kimsede kalınamaz bu sıradan bir korumacı ailenin koymuş olabileceğini sıradan bir kuraldı ve bana sıra dışı gelmiyordu açıkcası. 3 üncü kural ise gerçekten çok garip, yemek yapılırken mutfağa gitmek yasak asla çiğnememiz gereken en önemli kural buydu. Bunun saçma sapan açlıklaması ise annemin yemek yapılırken yanında insan sevmemesiydi. Annem yemek yapmayı çok sever her gün ayrı bir tatlı ile sofralarımızı şenlendirir ve komşular arasında yaptıkları övgü ile bahsedilirdi.
