1% Percent Of Something

Chapter 6

(Α καλά... καλησπέρα σας χαχα... Δεν ξέρω καν αν είναι κάποιος εδώ Αλλά με έπιασε μια τεράστια νοσταλγία να συνεχίσω αυτή την ιστορία. Όπως κάθε φορά, φρόντισε να διαβάσεις το προηγούμενο κεφάλαιο. Enjoy ❤)

................

"Έχω πολύ άγχος γενικά με την δουλειά που έχουμε αναλάβει. Είναι κάτι πολυ καινούργιο και ξέρεις έχω συνηθίσει απλα να καταγράφω γεγονότα όχι στην κυριολεξία να βρίσκομαι στον τόπο του εγκλήματος" του είπα καθώς σκούπιζα το στόμα μου με μια μπεζ χαρτοπετσέτα.

"Κατά κάποιο τρόπο νιώθω ακριβώς το ίδιο. Είναι απλά περίεργο γιατί στην ουσία θα πάρουμε έναν ρόλο που δεν έχουμε ξανά πάρει" εκμυστηρεύτηκε και έκανα ένα νεύμα διότι συμφωνώ απόλυτα μαζί του.

"Πάντως , δεν ξέρω αν εσύ έχεις ενημερωθεί, θα πρέπει κυριολεκτικά να έρθουμε σε επαφή με τον δολοφόνο και να μάθουμε ακριβώς τι τον οδήγησε σε αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα. Όσο τρομακτικό και αν είναι, με εξιτάρει σε ακραίο βαθμό" έκοψα μια μικρή μπουκιά από το γλυκό μου και πράγματι ήταν απλα ονειρικό..

"Νιώθω το ίδιο" έκανε μια μικρή παύση και κοίταξε λίγο το πιάτο του " Ε λοιπόν, τι λες να πάμε εδώ και τώρα στο σπίτι; "

Τον κοίταξα τρομαγμένη . Μα καλά είναι τρελός;

"Τι ;; τέτοια ώρα;; δεν υπάρχει περίπτωση, είναι πολύ παρακινδυνευμένο " άφησα το μικρό κουτάλι δίπλα από το πιάτο μου και άφησα ένα γέλιο "Και όχι μην πεις ότι είναι μόλις 7 . Δεν έχει σημασία " είπα μόλις άνοιξα το κινητό μου να δω την ώρα.

Εκείνος συνέχισε να με κοιτάει με τα γνωστά puppy eyes και στην συνέχεια έφερε τις παλάμες του κοντά και τις ένωσε για να δείξει την παράκληση του περισσότερο.

"Όχι σταμάτα να το κάνεις αυτοοο" είπα δήθεν ενοχλημένη. Και αν συμβεί κάτι;; και αν κάτι πάει στρ-

"Μόνο για 1 ώρα . Σου ορκίζομαι ότι δεν θα συμβεί τίποτα "

Πήρα μια βαθιά ανάσα και δέχτηκα δειλά την πρόταση του "μονο για μια ώρα" είπα αυταρχικά και εκείνος χαμογέλασε σαν παιδάκι . Πόσο χαριτωμένο

........................

Φτάσαμε έξω από ένα αρκετά επιβλητικο σπίτι. Παλιό, σκουρόχρωμο, ταλαιπωρημένο. Ήξερα ότι άνηκε σε ένα ανδρόγυνο μεγάλης ηλικίας και δεν μου φάνηκε περίεργο ότι βρισκόταν σε αυτή την κατάσταση. Περάσαμε την πόρτα του σπιτιού και αμέσως η μυρωδιά της μούχλας και του παλιού σπιτιού έφτασε στην μύτη μου. Το σπίτι ήταν γεμάτο από αστυνομικούς και ντετέκτιβ και παντού υπήρχαν αριθμοί στο πάτωμα. Σίγουρα μια Πολύ πρωτόγνωρη εμπειρία.