1% Percent Of Something

Chapter 4

...........

Κατευθύνθηκα προς την διεύθυνση που μου έστειλε η γραμματέας του και προς στιγμήν έχω απλα κοκκαλωσει μπροστά από το τεράστιο κτήριο που έχω αυτή την στιγμή μπροστά μου . Θαρρώ πως είναι παραπάνω από πλούσιος ο κύριος-- εννοώ ο Μάριος. Όλα θα πάνε καλά , αν και δεν τα πάω καλά με το αντίθετο φύλο θέλοντας και μη αυτή η δουλειά πρέπει να γίνει. Είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία που μου έχει δοθεί και δεν υπάρχει περίπτωση να πάει χαμένη.

Μπήκα με αυτοπεποίθηση, όσο μπορώ να έχω, και κοίταξα γύρω μου τον χώρο. Είναι πολύ διαφορετικά διαμορφωμένο εσωτερικά με αυτό της εταιρίας στην οποία δουλεύω . Νόμιζα αφού ο διευθυντής είναι ίδιος θα ακολουθούσε μια γραμμή σε όλα του τα κτήρια. Μάλλον είναι η μόνη που το σκέφτεται έτσι.

Δεν είχα σχεδόν καθόλου κόσμο μιας και ήταν απόγευμα και είχε πολύ ησυχία. Καλό αυτό. Απολαμβάνω την ησυχία. Πλησίασα στην υποδοχή γρήγορα και αφού κατάλαβαν ποια είμαι με τις κατάλληλες οδηγίες που μου έδωσε η κοπελα μπήκα στο ασανσέρ.

Τι στο καλό;; 35 όροφοι;; πως γίνεται αυτό... Είναι συγκλονιστικά μεγάλος αριθμός. Πάτησα το κουμπί με τον αριθμό 35 και περίμενα υπομονετικά να φτάσω στο υψηλότερο σημείο του κτηρίου.

"Ειστε η δεσποινις Γρηγορίου;;  "

"Η ιδια "

"Ακολουθηστε με . Ο κυριος Νικολάου σας περιμένει στο γραφείο του.  " ακολούθησα την πανέμορφη και ψηλή γυναίκα , υποθέτω πως είναι η γραμματέας του , μέχρι να φτάσουμε έξω από μια γιγάντια μαύρη πόρτα.

"Εσυ θα πρεπει να εισαι η Λυδία αν δεν κάνω λάθος "

"Εισαι απολυτα σωστή. Χαίρομαι που σε γνωρίζω  " κάναμε μια τυπική χειραψία και αφού άνοιξε την πόρτα για εμένα μπήκα δειλά στο τεράστιο γραφείο του .

Πρέπει να μου κάνεις πλάκα. Τέτοιο γραφείο δεν θα έχω ποτέ σε ολόκληρη την επαγγελματική μου καριέρα. Έχω μείνει άφωνη. 

"Καλησπερα .." Ένας πανέμορφος άντρας ντυμένος με ένα γκρι κουστούμι ήρθε προς το μέρος μου . Έκανα μια μικρή αναπηδηση καθώς τρόμαξα αφού ήμουν αφηρημένη . "Μαριος Νικολάου.." έτεινε το χέρι του και με λίγη δυσκολία έδωσα και εγώ το δικό μου .

"Μαρινα Γρηγορίου.. " είπα με την σειρά μου και τον κοίταξα δειλά στα μάτια. Ανοιχτό γκρι με μπλε . Πρώτη φορά βλέπω τέτοιο υπέροχο χρώμα σε δύο μάτια. Και για πρώτη φορά δεν νιώθω άβολα με την οπτική επαφη . Μόλις πήρα χαμπάρι ότι κρατούσα ακόμα το χέρι του χαμογέλασα αμήχανα και κοίταξα αλλού.