•FAİRYTALE LOVE•

0.2

Arkamı döndüğümde Yoongi, Jimin ve Jungkook'u görünce rahatladım ama Yoongi'nin burda olduğunu daha önemlisi karşımda kaşlarını çatmış bana bakıyor olduğu kafama dank edince vücudumdaki tüm kan yanaklarıma nüksetmeye başladı.

"A-asıl siz burda ne yapıyorsunuz ? Ayrıca sizde öğrencisiniz"
Dedim
"Sınav cevaplarını çalmaya geld-"
Jimin hızla Jungkook'un ağzını kapattı.
"Oğlum salak mısın ?"
Dedi Jimin

"Ahh bu gizli bir görevdi değil mi ?"
Dedi Jungkook
"Jungkook sadece sus"
Dedi Jimin
"Jennie bu duyduğumu unut ve burdan git lütfen"
Dedi Jungkook gülerek

"Hayır"
Dedim, Yoongi ellerini cebine sokup derin bir nefes aldı.
"Sanırım adın Jennie, bak Jennie canın yansın istemiyorsan sus ve git, 5 dakika içinde matematik hocası burda olur"
Dedi

"Gitmiyorum çünkü bende yardım edeceğim"
Diyerek cebimden anahtarı çıkarttım. Matematik hocasının dolabının yanına giderek dolabı gösterdim.

"Bay Yoon bu dolabı kilitlemeden tuvalete bile gitmez"
"Jennie harikasın! Yarım saattir dolabı nasıl açacağımızı düşünüyorduk!"
Dedi Jungkook

Dolabı açtım içindeki kağıtlara baktım ve cevap kağıdını bulup onu masaya koydum. Telefondan fotoğrafını çektikten sonra Jungkook'ta çekti.

Kağıdı dosyaya geri koydum ve dosyayıda dolaba aynı şekilde bıraktım.
"Biraz hızlı olsanız Bay Yoon geliyor"
Dedi camdan bakan Jimin, içimi bir korku kaplayınca hızla dolabı kapattım.

Anahtarı yerine sokacakken Yoongi'nin nefesini ensemde hissettim elimdeki anahtar düştü almak için adım attığımda ise anahtara tekme atıp onu dolabın altına doğru gönderdim. Lanet olsun bana!

"Ahh Tanrım!"
Dedi Yoongi sinirle, ama hep onun yüzünden oldu!
"B-ben özür dilerim hemen alırım"
Dedim ve eğilip dolabın altındaki anahtarı almaya çalıştım.

"Geliyor!"
Dedi Jimin
"Hızlı ol Jennie!"
Dedi Jungkook
"Deniyorum"
Dedim korkuyla

"Böyle bırakalım"
Dedi Jungkook
"Olmaz anlar"
Dedi Yoongi
"Çıkalım! Okula girdi buraya kadar gelmesi 2 dakikasını bile almaz!"
Dedi camdan bakan Jimin

"O haklı hadi Hyung"
Dedi Jungkook, Yoongi'yle göz göze geldiğimde sinirle derin bir nefes aldı.
"Siz ikiniz gidin ve hocayı oyalayın"
Dedi
"Ama hyu-"
"Dediğimi yapın!"
Dedi Yoongi sinirle

İkisi gidince Yoongi yanıma eğildi ve elini dolabın altına uzattı.
"Lanet olsun şu düştüğüm hale bak!"
Diyerek eliyle anahtarı ararken elimi tuttu. Hızla elimi çekerek doğruldum.

Anahtar sesi gelince Yoongi'nin anahtarı bulduğunu anladım. Yoongi kalkıp hızla dolabı kilitledi.
"HOCAM GİTMEYİN HOCAM!"
Jimin'in sesi geldiğinde Yoongi anahtarı camdan çalılıkların arasına atıp bana döndü.

"Soyun"
"Ne ?"
Dedim şaşkınca, üstündeki deri ceketi çıkarıp kenara attıktan sonra gömleğinin düğmelerini açmaya başladı.
"Okuldan atılmak istemiyorsan soyun"
Dedi

Gömleğimin düğmelerini yavaşça açarken gözlerine baktım.
"Ne yapıyoruz ?"
Dedim, Yoongi üstündeki gömleği yere atıp beni dolapla arasına aldı ve dudaklarıma yapıştı.

Şaşkınca ne olduğunu anlamaya çalışırken bir anda kafama dank etti. Hoca bu odaya cevap çalmak için değilde sevişmek için girdiğimizi düşünsün diyeydi!

Elimi Yoongi'nin saçlarının arasına sokup ona karşılık vermeye başladığımda kapı açıldı. Hızla Yoongi'yi omuzlarından iterek toparlanmaya başladım.

"Siz!.."
Dedi hoca, kafamı yere eğip dudağımı sildim.
"...bu ne cürret!"
Dedi sinirle, Yoongi rahat bir tavırla gömleğini yerden alıp üstüne geçirdi.
"İkinizde müdürün odasına!"
Dedi

•••••

"Bu seferlik sınav haftasında olduğunuz için uzaklaştırma vermiyorum ama ikinizde ceza olarak her okul çıkışında okulun kütüphanesinde çalışacaksınız"
Dedi müdür

Yoongi'ye baktım elleri cebinde direk müdürün yüzüne bakıyordu ve utanmıyordu
"Peki hocam"
Dedim kafamı yerden kaldıramazken

"Bir daha sakın böyle bir ahlaksızlık  yapmaya kalkmayın bu yaptığınız büyük suç hiç korkunuz yokmuş gibi birde öğretmenler odasında..."
Diyerek durdu sinirle derin bir nefes aldıktan sonra gözlüğünü çıkarttı.
"...tanrım aklıma mukayyet ol! Çıkın"
Dedi bize dönerek

Odadan çıktıktan sonra Yoongi'ye baktım. Yoongi'nin yüzüne bakmaya utanıyordum.
"Kurtulduk"
Dedi
"Kurtulduk mu ? Rezil olduk. Hocaların gözündeki itibarım yerle bir oldu!"
Dedim yere bakarken

"Emin ol ki sınav cevaplarını çaldığını öğrendiklerinde itibarın daha kötü olacaktı hatta sınav haftasını umursamadan seni okuldan bile atabilirlerdi"
Dedi, konuşmama izin vermeden çekti gitti. O gidince sırıtarak ellerimi dudaklarıma götürdüm.

Aptal aşık gibi yürürken birine çarptım.
"Özür dilerim, afedersiniz görmedim"
Diyerek yere düşen kitabı alarak karşımdaki çocuğa uzattım. Çocuk yüzüme far görmüş tavşan gibi bakıyordu.

Kitabı elimden yanındaki arkadaşı alınca tekrar özür diledim.
"Önemli değil"
Dedi arkadaşı, çocuğa baktığımda hâlâ aynı şekilde bana baktığını gördüm.
"Onun kusuruna bakmayın, hadi Taehyung!"
Diyerek arkadaşını sürüklemeye başladı.