grace # bokuaka

09 [final]

bokuto ve akaashi lisede tanıştılar. aynı voleybol takımındaydılar. ve bokuto, akaashi'yi gördüğü ilk andan beri seviyordu onu, en güzel şekilde.

bokuto liseden mezun olurken teklif etmişti akaashi'ye. "sevgilim olur musun?" demişti. sesi, tıpkı çiçek tuttuğu elleri gibi titriyordu.

akaashi bokuto'ya karşı aşka dair duygular hissetmiyordu. fakat ona çok değer veriyor ve bokuto'yu üzmekten her daim sakınıyordu. bu yüzden tebessüm edip bokuto'nun iki haftadır biriktirdiği parayla aldığı gülleri elinden almıştı. "olurum."

ikili, sonrasında herkesin imrendiği bir ilişki yaşamaya başlamıştı. ilişkinin her açıdan romantik olan tarafı bokuto'ydu. akaashi'yi abartısız her gün şımartırdı. sevdiği, gözlerinden bile belliydi.

akaashi de seviyordu bokuto'yu. fakat bokuto kadar çok sevmediğini kendisi de dahil etrafındaki herkes görüyor, biliyordu. bu yüzden akaashi çoğu zaman bokuto'nun sevgisi altında eziliyordu. bokuto'nun ona verdiği abartı sevgi, omuzlarına ağır geliyordu.

ilişkileri tam dört yıl sürdü. akaashi pek çok kez ayrılmak istedi. bokuto'nun sevgisinin gün geçtikçe arttığını görüyor ve ondan kaçmak istiyordu. ama ne zaman bokuto'dan ayrılmak istese bokuto bir şekilde vazgeçiriyordu onu. akaashi giderse yaşayamazdı. akaashi de bunun farkındaydı. bu yüzden her seferinde derin nefes alır ve içinden konuşurdu. peki, son bir gece...

bokuto'yu kırmanın en kibar yollarını aradı çok kez. onu kendisinden soğutmak için çabaladı. hepsinde de başarısız oldu. bokuto'nun aşkı bitecek cinsten değildi.

herkese büyüleyici ve harika gelen aşkları akaashi'yi yıpratmak dışında hiçbir şey yapmıyordu. akaashi aldığı pahalı hediyelerle de, bokuto'nun sevgi cümleleri ile de mutlu olmuyordu. aksine, kendisinden de bokuto'dan da nefret eder hale gelmişti.

bu yüzden tüm sevdiklerine yalnızca bir mektup bırakarak özür diledi ve 2014 yılının aralık ayında banyo dolabında ne kadar ilaç varsa hepsini yutarak intihar etti.

bokuto onu bulduğunda her şey için çok geçti. sevgilisinin gözleri kaymıştı ve kalp atışları hissedilemeyecek derecede azalmıştı. hastaneye yetiştirilemedi.

onun gittiğine inanmadığı için arkadaşları ve ailesi tarafından kafayı yediği düşünülen bokuto ise arkadaşı kuroo'nun özel akıl hastanesine yatırıldı.

yedi yılın sonunda, nihayet, bir sonbahar akşamında yatağında ölü bulundu bokuto koutarou. uykusunda ölmüştü. ölmeyi o kadar çok istemişti ki, bunu başarmıştı...

arkasında bıraktığı tek şey ise akıl hastanesine yatırıldığında içini dökmesi için eline verilen günlüktü. her sayfası doluydu. iki yüz kırk sayfanın her birinde de bokuto koutarou'nun akaashi'ye olan hisleri yer alıyordu.

son sayfasına gelince... diğer sayfalar gibi doldurulmamıştı o sayfa. tek bir cümle yer alıyordu orada. birçok anlama gelebilecek olan bir cümle...

affet beni, keiji.

ー