The dispossessed Woman[Complete]

EPILOGUE

 I would like to thank @Nicole_Valentin, @ZAnGregz and many more XD dahil sa support at dahil matatapos na to :3 wala lang hahah bahala na to matapos, tinatamad na rin kasi akong magsulat...

 Dedicated nga pala ito kay @ZAnGregz ^^

Sorry kung bitin ito. Iniisip kong gumawa ng Book 2 eh kaya lang tinatamad ako.. So free to comment na BITIN XD dahil totoo naman talaga.. ge yun lang.

may godbless all of you.. And Thank you for the Support

**

Epilogue

[[Sabrina's POV]]

Tumayo ako at kumuha ng pera sabay lagay sa table at naglakad na palabas ng resto. Nahihilo na ako, masakit ang ulo ko, masakit ang kamay ko pero walang mas masakit sa nararamdaman ko ngayon. Hindi niya ako minahal. Walang nagmamahal saakin. Lahat sila pinapabayaan ako. Gusto ko nang mamatay.

Naglakad lang ako pababa ng biglang may humawak saakin.

"Miss are you ok?"

"Bitawan mo ako"

Binitawan naman niya ako kaagad kaya pinagpatuloy ko yung paglalakad ko. Naglakad lang ako ng naglakad. Hindi ako tumitingin kung may matamaan man ako.

Tumulo nanamam yung luha ko pero pinabayaan ko nalang. Nakalabas na ako sa resto at lakad lang ako ng lakad ng bigla akong natumba dahil natamaan ako nung lalaki habang tumatakbo.

"Miss sorry.. Hindi ko--"

"Wag mo akong hawakan" Tumayo ako at tinignan siya. Bakit si Clifford ang nakikita ko? Umiling iling ako at nawala yung imahenasyon ko

"Im sorry miss. Hindi ko sinasadyang matamaan ka at masaktan ka--"

"Kahit na hindi mo sinadya, sinaktan mo parin ako. Magkatulad lang kayo nang ex ko, pagkatapos niya akong gamitin, itinapon lang nya ako na parang isang laruan"

"Miss hindi ko--"

"Alis!"

Tumalikod na ako at naglakad palayo sakanya. Pazigzag ang paglakad ko at naririnig ko yung mga busina ng mga sasakyan.

"Hoy! Alis dyan!"

"Sagasaan nyo nalang ako!"

Naglakad pa rin ako. Wala nang masyadong sasakyan at tao dahil hating gabi na. naglakad pa rin ako nang biglang umilaw ang paligid at alam ko na kung ano ito.

Pumikit ako at may narinig akong busina.

Pero bago tumama saakin yung sasakyan bumalik lahat ng pangyayare and a tear fall down from my eyes.

Noon, inagawan ako,

nagpakatanga,

nagpakagago,

nanglimos ng pagibig

and

now I'm still the Dispossessed Woman na nanglimos ng pagibig,

nagpakatanga

at

nagpakagago.

Siguro ito talaga ang tadhana ko but nagpapasalamat pa rin ako dahil kahit na nagkaganito ako naging masaya rin naman ako sa pangloloko niya saakin, naging masaya sa piling ng mga kaibigan and nagkabati pa kami ni Mom at Dad kaya contented na ako.

ok na saakin na ito na ang huli kong hininga at huling oras sa daigdig na ito,

  I fall inlove, not just once but twice pero hindi naging successfull and yet Here I am, standing in the Middle of the street, waiting for the car to bump me but Im still HOPING, lagi nalang ako umaasa na sana... SANA dumating siya, na sana hindi niya hayaang masagasaan ako, na sana mahalin niya ako. Every Person have a Last word.. Simple lang naman last word ko, madali lang intindihin, madali lang limutin. I Close my eyes then I spoke my last words

"Goodbye Clifford. ILove You"

Started: 11/23/14
Completed: 03/29/15