Sidretül Münteha

6

HEKTOR

Canımı kaybettim bugün, bugün değil aslında dün

Ama bugün de kayıplar verdim,

On sekiz yıl önce annemin, annesi benim can annemi ve ardından yüreğimi...

Şu son iki gün... Biri dün, biri bu gün... Biri on sekiz yıl önce,

Biri saatler...

Saatler önce kaybettiğimden bahsedeyim biraz...

Aslan oğlum benim, aslan, aslan, aslan, aslan diye severdim onu

O da severdi gözleriyle beni...

On sekiz yıl bir gün ara, iki sevda iki kayıp...

Gözyaşlarımdan bahsetsem yeni bir deniz doğar dünyaya

Üstelik kap kara, yaşayabilecek bir canlı bile yok onda...

Hayattaki tüm acıları, dertleri üst üste koysaydım yakar mıydı canımı bu kadar?

Ağlatır mıydı beni nehirler, ırmaklar kadar?

Aslan oğlum sen cennette ışık oldun,

Beyaz kefenden başladın kanatlanmaya, kelebek gibi sığmadın larvaya...

Belki de insan olmak için ayrıldın aramızdan,

Allah bırakmadı seni melek oldun miraca,

Hani kelebek olup uçacaktın bir ömür aramızda?

Sen benim hem oğlumdun hem kardeşim,

Hem dostumdun hem yoldaşım

Anneme, babama bir evlat, bize can...

Tüm bunlara rağmen genç yaşta gittin, ayrıldın aramızdan...

Ölümün yaşı yok zamanı var ve her zaman erken gelir,

Ardından çok şey eksiltir...

Hatırlar mısın seninle tanıştığım ilk günü?

Eminönü'nde caminin önüydü...

Gözlerindeki maske etkilemişti beni... Sahiplendim kucakladım hemen seni...

O zamanlar dört tekerde gitmeye de alışık değildim,

Ben de toydum ama sen bir bebektin...

Hani bebektin dedim ama sen bizim bebeğimizdin, ailemizin bir üyesiydin...

Sen bizim her şeyimizdin...

Kanatlandın melek oldun Yaradan'a

Ben de oturdum şiir yazmaya başladım sana...

Son on iki yılımı geçirdim seninle yan yana...

Ben bir çocuktum seni kucağımda uyuttum...

Hiçbir karşılık beklemedim seni kendimden de çok sevdim...

Bazen kızdım sana... Belki sen de bana...

Gerçi sanmam sen kızmazsın bana,

Kalbinde yok ki bir parça kötü niyet şu ölümlü hayatta...

Hadi anlatmaya devam edeyim ilk günlerini sana...

Ben dört teker üzerinde seni eve götürürken adınla seslendiğim yerdi arabanın arka koltuğu...

Hayatımıza orada girmiştin uluya uluya...

Tıpkı gittiğin gün gibi başladın yaşamaya arka koltukta...