Ark and Apple (The Time Traveler's Boyfriend Book 1)

Chapter 16: Today, Tomorrow, Yesterday

Author's Note: This is my favorite chapter. I hope you'll love it too.

ADAM:

Adam:

Year: September 1, 2005, Metro Manila (Today)

Nagising ako na kaharap sa mala-anghel na mukha ni Noah. Tumatama sa kulay tanso nitong buhok ang mahinang sinag ng araw galing sa bintana. Para akong nakahiga sa ulap habang pinagmamasdan ko ang maamo niyang mukha.

Habang lumilipas ang mga araw, ang galit ko sa kanya dati ay unti-unting nang napalitan ng pagkagusto. Ang mukha ko na laging nakabusangot ay natuto nang ngumiti tuwing kasama ko si Noah. Malamig man ang pakikitungo ko sa kanya ay abot-tainga ang mga ngiti ko sa tuwing nakatalikod siya sa akin.

Kung alam lamang nito ang buo kong pagkatao. Simula nang makilala ko siya, ilang beses na niyang niligtas ang buhay ko.

Itago ko man kay Alex pero alam kong nahahalata na niya ang feelings ko for Noah. Hindi ako mapakali sa mga nangyari noong isang linggo mula nang dumating si Nico. Alalang-alala ako kay Noah sa bodega ng pantalon. Hindi maalis sa isipan ko ang mga sinabi niya habang may nakatutok sa aming baril. Grabe rin ang selos ko nang makita kong umakbay kay Noah si Bien sa 3'rd floor ng school kahapon. Mas lalo akong nagselos nang sumandig ang ulo ni Noah sa balikat ni Bien kagabi. Only God knows what I could have done kung hindi aso ang hawak ni Noah sa kwarto ni Bien.

Muli kong naalala ang halikan namin kagabi. That was my first kiss. Hindi ito pilit. Hindi ito libog lang. Ilang araw ko na siyang iniiwasan simula nang makita ko si Owlie sa mga gamit niya. Hindi ko maintindihan kung bakit nasa kanya iyon. I still have the same necklace in my bag. How could those two things exist at the same time? Higit sa lahat, bakit nandoon si Noah sa tuwing bago ako tumalon sa nakaraan? Sino ka ba, Noah?

"Good morning!" bati ko. Wagas ang aking ngiti. Parang umiindayog ang puso ko dahil sa halikan namin kagabi.

"God, my cranium still hurts," reklamo niya. Hawak niya ang kanyang sentido habang naglalakad palabas ng kuwarto. Dumiretso siya sa lamesa at agad na ipinatong ang kanyang ulo.

Marahil ay nagising siya sa mga pasimple kong awit. Kagabi pa kasi maganda ang timpla ko. Abala ako sa pagluluto sa kusina. Nakasuot ako ng apron habang sumasayaw pa habang nagpriprito ng itlog. Nang matapos ako ay agad ko siyang pinuntahan.

"Here, take this," sabi ko. Nakangiti pa ako habang inaabot sa kanya ang tubig at gamot para sa hangover.

Marahang umangat ang kanyang ulo. Nakapikit pa rin siya habang nakaharap sa akin. Puno pa ng muta ang kanyang mata at may natuyong laway sa kanyang pisngi. Marahan niyang minulat ang kanyang mata.